तू मी आणि ऑफिस काम भाग 2
©️®️शिल्पा सुतार
विषय प्रेमातला शत्रू
आता घरी फक्त सार्थक आणि मी. राधिका खुश होती. तसा माई नानांचा काहीच त्रास नव्हता. पण तरी एकांत मिळणार ती खूप उत्सुक होती. तिने कधी पासून स्वप्नं बघितल होत की दोघ घरी असू तर काय करायच. दोघांनी अगदी प्रेमाने रहायच. आता एन्जॉय करायच. नाना माई ट्रीपला गेले. जरा सून सून वाटतय. पण ठीक आहे. मला हा आमचा वेळ हवा आहे.
तिने सार्थकला सरप्राईज द्यायच ठरवल. त्याच्या आवडीची कढाई पनीर, नान, जिरा राइस ही ऑर्डर केल होत. नंतर आईस्क्रीम ही होत.
डार्क ब्लू शिफाॅनची प्लेन साडी. त्यावर स्लीवलेस ब्लाऊज. लाइट मेक अप. केस मोकळे सोडलेले. राधिका तयार होवुन सार्थकची वाट बघत होती. आज तो मला बघून नक्किच फ्लॅट होईल. मला जवळ घेईल. तिला उगीच धडधड होत होती.
ती घड्याळ्यात बघत होती. नऊ वाजले होते. तिला राग आला. तिने फोन लावला. "सार्थक, अरे कुठे आहेस?"
"आलोच अर्धा तास अजून." तो घाईने म्हणाला.
"अर्धा तास काय?"
"नवर्याला काही काम करू द्यायच की नाही?"
"इतक काम? बारा तास होवुन गेले ना."
"इंजिनिअर नवरा शोधून घेतला ना. त्याला जबाबदारी तितकी असते." तो हसत म्हणाला.
" लवकर ये. "
ती टीव्ही बघत होती. कंटाळली. थोड्या वेळाने सार्थक आला. तो अजूनही बिझी होता. तिला वाटल तो तिच्या कडे बघत बसेल. अस काही झाल नाही.
" कुठे गेली होतीस एवढी साडी नेसुन. तुला गरम नाही होत का साडीत? जा बदल. " तो म्हणाला.
तिला आश्चर्य वाटल. ती त्याच्या कडे बघत होती. याला समजल नाही. किती बोर आहे हा. मी चांगली तर दिसते ना. ती आरशात बघत होती. परफेक्ट फीगर. सुंदर लांब केस. चेहरा अॅट्रॅक्टीव. माझ्यात कसलीच कमी नाही. मग सार्थक का अस करतो. बहुतेक तो कामात आहे. ती वैतागली.
इतक्या रात्री कुठे जाणार? सार्थक साठी साडी नेसली होती. अगदी प्रक्टीकल आणि अरसिक नवरा आहे.
"आटोप ताट कर. मला अजून अर्धा तास काम आहे. उद्या खूप मोठी मीटिंग आहे. माझ्या वर पूर्ण प्रेझेंटेशनची जबाबदारी आहे." तो त्याच्या मीटिंग बद्दल खूप सांगत होता.
तिने आत जावून साडी बदलली. नेहमीचा कुर्ता घातला. तोंड धुतलं.
दोघांच जेवण झालं. ती आवरून आत येवून पडली. तो अजूनही बिझी होता. तिला हसू आल. पिक्चर मधे दाखवता तस काही झाल नाही. मला वाटल मी साडी नेसली तर सार्थक अगदी वेडा होईल. मला उचलून घेईल मग माझ्यावर प्रेमाचा वर्षाव करेल. मला सोडणार नाही.
तिने नाक मुरडल शी बाई किती बोर आहे हा. बायकोच्या मनात काय आहे ते ही समजत नाही. आता काय करू? साडीची आयडिया फेल गेली. प्रेमाने तर मी नेहमीच वागते. तिला काही सुचत नव्हतं तिने झोपून घेतल.
सकाळी नेहमी प्रमाणे धावपळ झाली. दोघ ऑफिसला गेले. सार्थकच खूप बिझी होता. लगेच प्रेझेंटेशन होत. मीटिंग छान झाली. सगळे त्याची वाहवा करत होते. तो ही खुश होता. आज आपण राधिकाला पार्टी देवू. ती काल छान मूड मधे होती. पण मला अजिबात वेळ काढण शक्य नव्हत.
"राधिका काय मग सासू सासरे घरी नाही आम्हाला वाटल तू येते की नाही." मैत्रिणी चिडवत होत्या.
" काय सांगू बाई जावू दे." राधिका गप्प बसली.
"काय झाल? सार्थक तुझ भांडण झाल का?"
"कसल भांडण? त्याला भांडायला तरी वेळ आहे का? वर्क प्रेशर मुळे तो सदोदित बिझी असतो. मला ना कंटाळा आला आहे. वाटत कुठे तरी एकट निघून जाव. "
काल चांगला पोपट झाला ते तिने मैत्रीणींना सांगितल नाही.
माईंचा फोन आला." काय चाललय ग राधिका? "
" ऑफिस मधे आहे माई, तुम्ही ठीक आहात ना? नाना कसे आहेत? " राधिका खुश होती.
" दोघ ही मजेत ग. तुझे नाना माझ्याशी प्रेमाने वागताय. सगळीकडे हात धरून फिरतोय. " माई लाजून म्हणाल्या.
" असेच छान रहा माई नाना."
"सार्थकला लवकर घरी बोलवून घे. त्याला म्हणा घरून काम कर."
"हो माई लवकर या. "