चार

चार(मालवणी)

आज फाटेच उठलंय
मिशरीची दोन बोटा मारलंय
पोट मोकळा करान इलंय
चंद्रीचा दूध काढलंय
वासराक लुचाक सोडलंय
वायच चायचा पानी खालय
नी वाटेक लागलय.
खय म्हनान काय इचारतास?
ओ चार कापूक
चार दिस मोडो इललो
ढोरांका चार नाय
मी उपाशी रवान ओ
पँज खाऊन दिस ढकलीन
पन वाड्यात गेलंय काय
ढोरा हंबारतत
भुकेजली हत बिचारी
तेंका काय बोलाक येता?
म्हनान, घोपान नाय
तसल्यान उठलंय.
म्हेरेर बसान
खसखसावून चार कापलंय.
पिवळोधम्मक दिसलो थय
निम्हरात चकमका हुतो
तेच्यापुढे हात जोडलंय
तोव बिचारो गेलो
तेचे वाटेन.
मगे वझी बांधलंय
नी चललय घराकडे.
घरनीकव मोडो इलोहा
तिकाव पेजपानी करुन देतलंय
न्हाऊन देवांक पुजतलंय.
डाक्तराकडं जाऊनशान
गुळये हाडतलंय.
माकाव निमार लागला काय
भिरभिरता
निसती कलकली जाता.
डोळ्यांसमोर अंधारी येता
खयव गुठली उडावता मगे
म्हनान काठी हातीत घितलंय.
झाला आजून धा दिसांनी
भात कापूक जातला.
पैरी शोधूक व्हयी
तेंका चायपानी, जेवान
घालूक व्हया,
तेंचेवांगडा वावरुक व्हया.
तोपातुर देवा ह्यो मोडो घालव.
झिलाक सांगललय
वायच भात कापूक ये म्हनान
पन सदीची रजा
गावता खय?
परायवेटमधी हा बिचारो
भंगले सरकारी नोकरे
गावतहत खडे.
तेवक्ताक सांगी हुतय तेका
बाबा आजून वायच शिक
तर माका सांगल्यान
लीना नी भिकार चिना
आता कसली चिनचिना करताहा..
ती इतभर मोमयची खोली
नी तो पब्लीक संडस
परताक जागा नाय ते खोलयेत
कशी बाय रवतत तेंकाच म्हायत.
गावतत खडे आता पैरी?
अगुदर बोलान ठेऊक व्हया..
पैलाडचे शेवताक,
ऐलाडचे सुंदाक..

चार-चारा। मोडा-थंडीताप
खय/खडे-कुठे। तेचेवांगडा-त्याच्यासोबत
तेका-त्याला न्हिमार-ऊन
गुळये-गोळ्या। तिकाव-तिलाही
सदीची-नेहमीची। मोमयची-मुंबईची
तेंका-त्यांना माका-मला
तेपातुर-तोपर्यंत हाडतलय-आणतलय
———गीता गजानन गरुड