चॅम्पियन ट्रॉफी २०२५
संघ सोनल
संघ सोनल
उकडीच्या मोदकांचा नैवद्य
आज रमा आणि राहुलचे घरात जोरदार भांडण झाले होते. घरातील वातावरण पण खूप तापले होते. कारणही तसंच होतं. कमावणारा एक आणि खाणारी तोंड जास्त. घरात कितीही ताणाताण केली तरी दोघांमध्ये खटके उडायचे. गरिबीपुढे कोणाचे काहीही चालत नाही.. हे मात्र तितकंच खरं. रमाचा गणपती बाप्पावर खूप विश्वास होता. तोच मला काहीना काही मार्ग नक्की दाखवेल, ही तिची आशा होती. त्यामुळे मिळेल ते काम करण्याची तिची तयारी होती.
सासूबाईचा वाढदिवस आठ दिवसावर आला होता तेव्हा तिने राहुलला विचारलं,
“अहो ऐकलं का?
आईचा वाढदिवस जवळ येतोय, घरच्या घरी साजरा करूया का? अगदी छोटासा.. आईना तेवढंच बरं वाटेल”. रमा आनंदाने बोलली.
“तुला काही कळतं का?”
“घर चालवताना किती नाकी नऊ येतात आणि तू अजून खर्च काढते.”
“बाहेर जाऊन बघं, दोन पैसे कमव.. मग कळेल तुला पैसे कमवताना किती हाल होतात ते.” राहुल रमाला म्हणाला.
“अहो ऐकलं का?
आईचा वाढदिवस जवळ येतोय, घरच्या घरी साजरा करूया का? अगदी छोटासा.. आईना तेवढंच बरं वाटेल”. रमा आनंदाने बोलली.
“तुला काही कळतं का?”
“घर चालवताना किती नाकी नऊ येतात आणि तू अजून खर्च काढते.”
“बाहेर जाऊन बघं, दोन पैसे कमव.. मग कळेल तुला पैसे कमवताना किती हाल होतात ते.” राहुल रमाला म्हणाला.
“अगं.. मला पण वाटते आईसाठी खूप काही करावे! पण परिस्थिती अशी आहे की सगळ्याचे सोंगे घेता येतात पैशाचे सोंग नाही घेता येत. आपल्यावर असणाऱ्या कर्जामुळे मला रात्र रात्र झोप येत नाही. ह्या परिस्थितीत तूच सांग मी काय करू? मला माझ्या आईला आनंदात बघायचे आहे गं! त्यासाठी ओव्हरटाईम पण करतो ना.” त्याच्या चेहऱ्यावर अपराधीपणाचे भाव दिसत होते. परिस्थिती पुढे सगळ्यांना नमते घ्यावे लागले. असे बोलून राहुल कामाला निघून गेला.
राहुलचे हे शब्द रमाच्या मनाला खूप लागले. ती उदास झाली की शेजारील गणपतीच्या मंदिरात जात असे. तिथे तिला खूप शांतता मिळत असे. तिच्या मनात विचार चालू होते, काहीही करून आईचा वाढदिवस साजरा करायचा. तिने देवाकडे पाहून हात जोडले आणि मनात म्हणाली
“देवा आज काहीतरी कर आणि मला माझ्या कष्टाचे पैसे मिळू दे." ज्या माऊलीने एवढे कष्ट केलेत तिच्या चेहऱ्यावर एक आनंदाचा क्षण आणण्यास मला कारण होऊ दे. ती माऊली आनंदी तर तू पण आनंदी ना! देवाला हात जोडून ती शेजारी असणाऱ्या आजीजवळ बसली.
आजी पूजेचे साहित्य विकत बसल्या होत्या. त्या तिच्या उदास चेहऱ्याकडे बघून बोलल्या “पोरी.. नाराज हाय का?” नाराजी तुझ्या चेहऱ्यावर चांगली नाही दिसत. हास पाहू बरं! अगं वेडे संसार आहे. छोट्या मोठ्या गोष्टी चालायच्या. हा गणपती बाप्पा आहे ना तो सगळे ठीक करेल! अडचणीत तोच तर मार्ग दाखवतो. तो विघ्नहर्ता आहे."
“देवा आज काहीतरी कर आणि मला माझ्या कष्टाचे पैसे मिळू दे." ज्या माऊलीने एवढे कष्ट केलेत तिच्या चेहऱ्यावर एक आनंदाचा क्षण आणण्यास मला कारण होऊ दे. ती माऊली आनंदी तर तू पण आनंदी ना! देवाला हात जोडून ती शेजारी असणाऱ्या आजीजवळ बसली.
आजी पूजेचे साहित्य विकत बसल्या होत्या. त्या तिच्या उदास चेहऱ्याकडे बघून बोलल्या “पोरी.. नाराज हाय का?” नाराजी तुझ्या चेहऱ्यावर चांगली नाही दिसत. हास पाहू बरं! अगं वेडे संसार आहे. छोट्या मोठ्या गोष्टी चालायच्या. हा गणपती बाप्पा आहे ना तो सगळे ठीक करेल! अडचणीत तोच तर मार्ग दाखवतो. तो विघ्नहर्ता आहे."
“हो आजी.. तुमचे म्हणणे बरोबर आहे, पण मन उदास होते ना, मनाला कसं समजावू." रमा आजीला म्हणाली.
“अगं पोरी सगळं देवावर सोड, तो सगळे बघून घेईल.”
आजी मला पण तुमच्यासारखे एखादे काम मिळेल का? “अगं पोरी मी काय काम देणार?” त्याच्यावर विश्वास ठेव. तो नक्की अडचणीतून मार्ग दाखवेल. तेवढ्यात एक मध्यम वयाच्या ताई आजीकडे आल्या आणि म्हणाल्या, “आजी मला आज उकडीचे मोदक हवे आहेत." तुमच्या ओळखीतले कोणी आहे का चांगले करून देणारं? मी लगेच पैसे पण द्यायला तयार आहे."
“अगं पोरी सगळं देवावर सोड, तो सगळे बघून घेईल.”
आजी मला पण तुमच्यासारखे एखादे काम मिळेल का? “अगं पोरी मी काय काम देणार?” त्याच्यावर विश्वास ठेव. तो नक्की अडचणीतून मार्ग दाखवेल. तेवढ्यात एक मध्यम वयाच्या ताई आजीकडे आल्या आणि म्हणाल्या, “आजी मला आज उकडीचे मोदक हवे आहेत." तुमच्या ओळखीतले कोणी आहे का चांगले करून देणारं? मी लगेच पैसे पण द्यायला तयार आहे."
रमा बोलली, “ताई मी करून दिले तर चालतील का?”
"हो नक्की चालेल ताई."
“ताई घे घ्या थोडे पैसे.. बाकी पैसे मोदक आणल्यावर देते."
"हो नक्की चालेल ताई."
“ताई घे घ्या थोडे पैसे.. बाकी पैसे मोदक आणल्यावर देते."
मी तुम्हाला मोदक दोन तासात आणून देते.
“हो चालेल" असे बोलून रमा घरी आली. येताना किराणा दुकानातून सामान घेऊन आली. रमा खूप आनंदात होती. घरी आल्यावर सासूबाईंना ही आनंदाची बातमी सांगितली. ह्या बातमीमुळे घरातील वातावरण बदलले.
सासूबाई म्हणाल्या, “रमा.. इच्छा असेल तर मार्ग नक्की सापडतो!” त्यांना खूप आनंद झाला.
सासूबाई म्हणाल्या, “रमा.. इच्छा असेल तर मार्ग नक्की सापडतो!” त्यांना खूप आनंद झाला.
दोघीजणी भरभर मोदक करण्याची तयारी करू लागल्या. तांदळाच्या पिठाची उकड, गुळ, खोबऱ्याचे सारण केले. उकडीचे मोदक करायला तिला खूप आवडायचे. उकडीचे मोदक म्हणजे जीव की प्राण होता. घरभर हळदीच्या पानातील मोदकाचा वास दरवळू लागला. ताईनी सांगितल्या प्रमाणे त्यांना जसे हवे तसे नाजूक कळीदार मऊसूत मोदक तयार करून ती मंदिरात घेऊन गेली.
त्या ताई तिची वाट पाहत उभ्या होत्या. त्यांनी आधी मोदक गणपतीला प्रसाद म्हणून ठेवले आणि एक मोदक हातात घेऊन खात खात म्हणाल्या, “रमा ताई..काय अप्रतिम मोदक बनवले तुम्ही! माझी आई पण असेच मोदक बनवायची. पण आता ती या जगात नाही. आज तुम्ही मला आईची आठवण करून दिली." त्यांचे आईच्या आठवणीने डोळे पाणावले. डोळ्यातले पाणी पुसतं त्या म्हणाल्या,“ताई हे घ्या उरलेले पैसे”.
"आज तुम्ही माझ्या आईच्या हाताच्या चवीचे मोदक करून खाऊ घालून मला तृप्त केले. ताई किती दिवसांनी असे अप्रतिम चवीचे मोदक मला खायला मिळाले त्याबद्दल तुमचे मनापासून आभार, आणि पुढच्या संकष्टी चतुर्थीला मला एकवीस हजार उकडीचे मोदक करून पाहिजे बरं का! हे घ्या त्याचे अँडव्हान्स पैसे. माझा एकवीस हजार उकडीच्या मोदकाचा नवस आहे तो पूर्ण करायचा आहे, तुम्ही मला नक्की करून देतालं. ही मला खात्री आहे." आज कमी वेळात तुम्ही मला उकडीचे मोदक करून दिले.
"हो..नक्की ताई.. मी नक्की पूर्ण करेल." रमा ताईना म्हणाली.
त्यावर आजी म्हणाल्या “पोरी देव पावला गं!"
पैसे मिळाल्याचा रमाला खूप आनंद झाला. आईंच्या वाढदिवसाठी पुरेसे पैसे मिळाले होते. रमाने देवाकडे पाहून हात जोडले आणि म्हणाली
“देवा तुझी लीला अगाध आहे! तुझ्या भक्तांना तू कधीच नाराज करणार नाही. उकडीच्या मोदकामुळे आज माझी इच्छा पूर्ण झाली. तुला पेढ्याचा आणि उकडीच्या मोदकांचा नैवद्य नक्की ठेवेन."
त्यावर आजी म्हणाल्या “पोरी देव पावला गं!"
पैसे मिळाल्याचा रमाला खूप आनंद झाला. आईंच्या वाढदिवसाठी पुरेसे पैसे मिळाले होते. रमाने देवाकडे पाहून हात जोडले आणि म्हणाली
“देवा तुझी लीला अगाध आहे! तुझ्या भक्तांना तू कधीच नाराज करणार नाही. उकडीच्या मोदकामुळे आज माझी इच्छा पूर्ण झाली. तुला पेढ्याचा आणि उकडीच्या मोदकांचा नैवद्य नक्की ठेवेन."
तेवढ्यात मूर्तीला असलेले फुल खाली पडले. जणू काही गणपती बाप्पांनी तिला आशीर्वाद दिला होता. देव आणि आई दोघंही आनंदी होते, अजून तिला काय पाहिजे होते.
इकडे राहुल पण खूप उदास झाला होता. खरंच आज आपण सगळा राग रमावर काढला. त्याचे त्याला खूप वाईट वाटत होते. म्हणून तो पण तडक मंदिरात जाण्यास निघाला. थोड्या वेळात मंदिरात पोहचल्यावर आनंदी असणारी रमा दिसली. रमाने त्याला सगळे काही सांगितले. त्यांच्याही डोळ्यातून पाणी आले.
इकडे राहुल पण खूप उदास झाला होता. खरंच आज आपण सगळा राग रमावर काढला. त्याचे त्याला खूप वाईट वाटत होते. म्हणून तो पण तडक मंदिरात जाण्यास निघाला. थोड्या वेळात मंदिरात पोहचल्यावर आनंदी असणारी रमा दिसली. रमाने त्याला सगळे काही सांगितले. त्यांच्याही डोळ्यातून पाणी आले.
दोघांनी जोडीने देवाचे दर्शन घेतले. आज देवाची मूर्ती त्यांना हसताना दिसत होती. घरी येऊन आईचा वाढदिवस छोटासा साजरा केला.
रात्री झोपताना रमाला गणपतीच्या रूपात मंदिरासमोरील आजी दिसत होत्या आणि म्हणत होत्या, “बाळा कितीही मोठे संकट आले तरी घाबरू नकोस! सगळ्या संकटातून मार्ग हा निघतो तू फक्त तुझा विश्वास आणि संयम काम करण्याची तयारी ठेव. सगळे काही नीट होईल." आज रमाला सुखाची झोप लागली होती.
चौसष्ट विद्याचा कलापती गणपती
विश्वाचा पालनकर्ता रक्षणकर्ता तू,
अगाध महिमा तुझा भक्त गाती
आशीर्वाद राहू दे गणाधिपती तू.