सुनेच्या सुखासाठी

दोघे खूप आग्रह करून थकले पण त्यांना आईने कॉफी आणि नाटक दोन्ही बघायचा आग्रह केला होता..शपथ दिली होती..तिला तर म्हणाल्या ,तुला माझा आंनद कश्यात आहे जाणून घ्यायचे असेल तर तुम्ही दोघे आहात ,तुमचे हसते चेहरे आहेत..आणि तुमचा आनंदाचा हरेक क्षण हा माझा आंनद आहे..सासू आहे पण सासू म्हणून का वागत नाही हे त्या मेघे काकू विचारत, तर त्यांच्या घरात सासू म्हणून त्या जेव्हा वागत असतात तेव्हा त्यांना मुलं सुना कंटाळतात..तेव्हा त्यांना ते सहन करू शकत नाहीत..ते त्यांची तक्रार माझ्या कडे करतात..आणि तेव्हा कळते की सासू होण्यात जो आंनद नाही तो सुनेच्या सुखावर आपल्या मुलाच्या सुखा इतकेच जीवापाड प्रेम करावे..त्याला जे मिळते ते तिच्या कडून मिळते...मग तिला मिळू नये पण त्याला मिळावे म्हणाऱ्या आईच्या वाट्याला मुलाचे ही प्रेम दुर्लभ होते.."