फौजीची शौर्यागाथा

A soldier's heroic story
फौजीची शौर्यगाथा

फौजी म्हणजे सैनिक शूर,
देशासाठी जिवाचं करतो अर्पण,
सुरक्षेसाठी सज्ज सदैव,
त्याचा प्रत्येक श्वास, देशाच्या सेवेत लीन।

थलसेना वीर भूमीवर झुंजतो,
सीमांचं रक्षण करून थांबतो नाही,
वाळवंटी भाग, पर्वतरांग, थंडी, उन्हाळा,
देशासाठी सर्व सोसतो, अजिंक्य राहतो सतत सज्ज।

नौसेना जलांत तळ ठोकते,
सागरी सीमांचं रक्षण करते,
युद्धनौका, पाणबुडींनी लढतो शत्रूंशी,
समुद्राचं शांतं ठेवून जागतो सतत निशा-दिन।

वायुसेना आकाशात उंच भरारी घेत,
हवाई सीमांचं रक्षण सतत जपत,
हवाई हल्ले करून शत्रूवर करतो वार,
देशासाठी हवेवरही ठेवतो पाहारा थोर।

प्रशिक्षणात कठोर, शरीर-मन बलवान,
धडाडीचं शिक्षण, हत्यारांचा सन्मान,
मनातील ताण, संकटांचं निर्धार,
फौजीच्या आत्मविश्वासात असतो, धैर्याचा भार।

त्याचं जीवन शिस्तबद्ध आणि धाडसपूर्ण,
कुटुंबापासून दूर, देशाच्या रक्षणात पूज्य,
त्याला मिळतात सुविधा, कुटुंबीयांसाठीही आधार,
सरकारकडून अनुदान, पेन्शनचा त्यागमूल्याचा आकार।

परमवीर, महावीर, वीर चक्राचे सन्मान,
त्याच्या साहसाचं जगात गाजतं नाम,
फौजीचं कर्तव्य नि:स्वार्थ, पराक्रमी अपार,
देशासाठी अमर तो, त्याचं बलिदान अजर अमर।

-जान्हवी साळवे.