शाब्बास रवी- भाग ३ अंतिम
आज रवी खूप खुश होता. बाईंनी दिलेले राजाचे संवाद त्याने मुख पाठ केलेले होते.' रवी, तुझी तयारी झाली का? संवाद पाठ आहेत ना ?आणि तो राजाचा मुकुट कुठे आहे? उद्यासाठी ची तयारी पूर्ण ठेवावी लागणार ना!' बाईंनी रवीला सूचना केल्यात.
अरे बापरे! 'मुकुट आता इथेच तर ठेवला होता मी. तो डोक्यावर चढवून बघणारच होतो... बाई! कुठे असेल तो मुकुट'? आता बाईंना सुद्धा टेन्शन आलं. बाई प्रत्येकाला नाटकातल्या भूमिकेसाठी लागणारी वेशभूषा व त्यांचे संवाद याविषयी सूचना देत होत्या.
रवीने संपूर्ण वर्गात मुकूटा विषयी चौकशी केली. पण कुणालाच त्याबद्दल माहिती नव्हती. रवीने त्याच्या वडिलांकडून दोन रात्री जागून तो शानदार मुकुट तयार करून घेतलेला होता. आता काय करावे? रवी घाबरला. तो पळतच बाई जवळ गेला. आणि रडायला लागला. 'अरे रवी! तुझी राजाची भूमिका आहे ना! आणि राजा असा रडत असतो का कधी? तो तर प्रत्येक समस्येतून मार्ग काढीत असतो. थांब थोडा वेळ. जरा विचार करू दे'... त्यांना विचार केला, की ही खोडी कुण्या खोडकर मुलानेच केली असणार.
त्यांना माहीत होते, वर्ग सात मध्ये श्रीरंग हा अतिशय खोडकर आहे. नावाप्रमाणे तो आपले रंग दाखवीत असतो. नव्हे तो रंग उधळीत असतो. त्यांना आठवलं. मागे एकदा श्रीरंग ने एकट्याने एका बागेतून केळीचे घड व पपया तोडून आणून वर्गात सर्व मुलांना वाटल्या होत्या. त्या बागेचा मालक तक्रार घेऊन आला होता. अशा बऱ्याच खोड्या तो करायचा. बहुतेक ही खोडी सुद्धा त्यानेच केली असावी. आणि त्याचा राग रवी वर सुद्धा असावा.
त्यांना माहीत होते, वर्ग सात मध्ये श्रीरंग हा अतिशय खोडकर आहे. नावाप्रमाणे तो आपले रंग दाखवीत असतो. नव्हे तो रंग उधळीत असतो. त्यांना आठवलं. मागे एकदा श्रीरंग ने एकट्याने एका बागेतून केळीचे घड व पपया तोडून आणून वर्गात सर्व मुलांना वाटल्या होत्या. त्या बागेचा मालक तक्रार घेऊन आला होता. अशा बऱ्याच खोड्या तो करायचा. बहुतेक ही खोडी सुद्धा त्यानेच केली असावी. आणि त्याचा राग रवी वर सुद्धा असावा.
त्यांनी वेळ न दवडता श्रीरंग ला हाक मारली. त्याला सोबत घेऊन त्या मुख्याध्यापकांच्या कार्यालयात गेल्या.
त्याला बोलते करण्यासाठी त्या श्रीरंग ला म्हणाल्या, काय मग श्रीरंग! मागे, तू बागेत आणलेली केळी आम्हाला दिली नाहीत? सगळ्या मुलांना वाटली. श्रीरंग गप्पच होता. बरं श्रीरंग! तुला माहित आहे, कृष्णाचं नाव सुद्धा श्रीरंगच होतं. कृष्णाच्या डोक्यावरचा मुकुट किती छान दिसत होता! 'मुकुट' म्हटल्याबरोबर श्रीरंग कावरा बावरा झाला. मुख्याध्यापकांच्या व बाईंच्या ते लक्षात आले. 'बरं तर श्रीरंग, तू उद्या एका नाटिकेत कृष्णाची भूमिका कर'. त्याच्या चेहऱ्यावर आनंद पसरला. 'हो का बाई'! 'हो तर' !'बाई, कृष्णाची बासरी आहे माझ्याजवळ. मी वाजवीत असतो घरी'. 'हो का! 'ती बासरी सुद्धा आणशील उद्या'. 'पण मुकुट लागेल ना मग'! 'माझ्याजवळ आहे'. त्याच्या तोंडून शब्द निघून गेले. 'हो का! बघू बघू! कुठे आहे तो'?
'आण बरं. तुला शोभतो का पाहू.' त्याने लगेच धावत जाऊन एका फोटोच्या आड दडवलेला मुकुट बाईंच्या हातात आणून दिला.
'छान! खूप छान आहे हा मुकुट! कुणी तयार केला'? श्रीरंग गप्प झाला. अरे श्रीरंग, अशा खोड्या करू नये. त्या कधी ना कधी उघडकीस येतच असतात.
त्याला बोलते करण्यासाठी त्या श्रीरंग ला म्हणाल्या, काय मग श्रीरंग! मागे, तू बागेत आणलेली केळी आम्हाला दिली नाहीत? सगळ्या मुलांना वाटली. श्रीरंग गप्पच होता. बरं श्रीरंग! तुला माहित आहे, कृष्णाचं नाव सुद्धा श्रीरंगच होतं. कृष्णाच्या डोक्यावरचा मुकुट किती छान दिसत होता! 'मुकुट' म्हटल्याबरोबर श्रीरंग कावरा बावरा झाला. मुख्याध्यापकांच्या व बाईंच्या ते लक्षात आले. 'बरं तर श्रीरंग, तू उद्या एका नाटिकेत कृष्णाची भूमिका कर'. त्याच्या चेहऱ्यावर आनंद पसरला. 'हो का बाई'! 'हो तर' !'बाई, कृष्णाची बासरी आहे माझ्याजवळ. मी वाजवीत असतो घरी'. 'हो का! 'ती बासरी सुद्धा आणशील उद्या'. 'पण मुकुट लागेल ना मग'! 'माझ्याजवळ आहे'. त्याच्या तोंडून शब्द निघून गेले. 'हो का! बघू बघू! कुठे आहे तो'?
'आण बरं. तुला शोभतो का पाहू.' त्याने लगेच धावत जाऊन एका फोटोच्या आड दडवलेला मुकुट बाईंच्या हातात आणून दिला.
'छान! खूप छान आहे हा मुकुट! कुणी तयार केला'? श्रीरंग गप्प झाला. अरे श्रीरंग, अशा खोड्या करू नये. त्या कधी ना कधी उघडकीस येतच असतात.
'बरं! तो रवी आहे ना, त्याला आण बोलवून'. त्याने धावत जाऊन रवीला सोबत आणले. रवी हिरमुसले ला होताच. मुकुट दिसल्या बरोबर त्याच्या आनंदाला पारावार राहिला नाही. तो उड्या मारीत घरी गेला.
रात्री त्याने घडलेली हकीगत आई-बाबांना सांगितली.
आज शाळेचा स्नेहसंमेलनाचा दिवस.शाळेचे पटांगण तोरणे व फुलांच्या रांगोळ्यांनी सजले होते. समोरच प्रमुख पाहुण्यांची बसण्याची व्यवस्था केलेली होती. गावकरी मंडळी व शाळेतील मुलांचे पालक आपल्या पाल्यां चे कौतुक करायला उपस्थित झाले होते. गावातील सर्व भगिनी, आजी-आजोबा यांनी पटांगणात, जिथे जागा मिळेल तिथे आपलं बुड टेकवलं होतं.शाळेच्या मुख्याध्यापकांनी प्रस्तावनेत सांगितले की आमच्या विद्यार्थ्यांनी मेहनत घेऊन तयार केलेल्या त्यांच्या कलाकृती आपणा समोर ते सादर करणार आहेत. आपण विद्यार्थ्यांचे कौतुक कराल याची खात्री देतो.
गणेश वंदनेने कार्यक्रमाची सुरुवात झाली. गाण्याच्या कॅसेट्स कशा क्रमवार लावायच्या इत्यादीचे संपूर्ण ज्ञान रवीला होते. रंगीत तालीम करीत असताना हे संपूर्ण कौशल्य त्याने आत्मसात केले होते.
आता रवीची नाटिका सुरू होणार होती. त्यासाठी त्याने आपल्या मित्राला महेशला साऊंड सिस्टिम व्यवस्थित करण्यासाठी ठेवलेले होते. तो नाटिके साठी तयार झाला. बाईंनी त्याची तयारी करून दिली. छानसा मुकुट त्याच्या मस्तकावर चढविला. जात्याच देखणा असल्यामुळे तो राजाच्या वेशभूषेत आणखी सुंदर दिसत होता. त्याने राजाच्या भूमिकेत मंचावर प्रवेश केला.
त्याची नाटिका बघण्यासाठी त्याच्या घरचे सर्व सदस्य उपस्थित होते. रवीला राजाच्या वेशात बघून त्याच्या वडिलांना खूप आनंद झाला. वडिलांनी त्याला शाब्बासकी दिली. त्यांना वाटले आपण उगीचच आपल्या मुलाला शाळेत न पाठविता घराच्या कामात जुंपतो.
रवीची राजाची भूमिका गावकऱ्यांना खूप आवडली. त्याचे सर्वांनी खूप कौतुक केले.
रवीची राजाची भूमिका गावकऱ्यांना खूप आवडली. त्याचे सर्वांनी खूप कौतुक केले.
आता रवी न चुकता दररोज शाळेत उपस्थित राहत होता. त्याची अभिनयाची आवड बघून तो भविष्यात निश्चितच शाळेचं व आई वडिलांचं नाव मोठं करील, याची खात्री शाळेला होती. सर्व शिक्षकांनी त्याची ही कला हेरून त्याला अनेक ठिकाणी संधी उपलब्ध करून दिली.
आता रवी रंगमंचावर अनेक नाटके गाजवित असतो.
समाप्त
छाया राऊत बर्वे अमरावती ८३९००८६९१७
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा