आई तू हवी होती ग...(भाग२)

"हो, स्वतः च्याच डोक्यावर छप्पर उडालेल्या माणसाची काय अवस्था होते हे मला आज चांगल्याप्रकारे समजले आहे. आईला आणि आपल्याला सोबत घेऊन ते शहरात एका मित्राकडे आले. आधीच शिक्षणाचा अभाव, त्यात हाती एकही पैसा नाही. अशा परिस्थितीतही त्यांनी हार मानली नाही. मित्राच्या मदतीने एक खोली भाड्याने घेऊन तिथे संसार उभा केला. मित्राच्या मदतीने एका कारखान्यात काम मिळाले. आईनेही काही घरची स्वयंपाकाची कामे घेतली. आपल्याला झेड.पी.च्या शाळेत टाकले. दिवस सरत होते. पण जखमेवरची खपली निघाली की जसे भळाभळा रक्त वाहते. तसे झाले होते. आज आपले सुखाचे दिवस पाहण्यासाठी आई तू हवी होती ग. आई, तुझ्या स्वप्नांचा पुर्ण चुराडा झाला होता. इतके वर्षे तू मन मारून जगली. आम्हाला तुम्ही शिकून मोठं केल आणि आज...."