आजच्या युगातील सावित्री (भाग - ३) अंतिम

"चुकतेयस तू आई. सुखी राहणारा माणूस आनंदी नसतो, तर आनंदी असणारा माणूस सुखी राहतो. आई आधीच्या काळात बायका वटपौर्णिमेची पुजा नवऱ्याच्या निरोगी दीर्घायुष्यासाठी, सुखासाठी करायच्या पण आता काळ बदललाय. स्पर्धा खूप वाढल्यात. नवऱ्याचा जॉब गेला म्हणून त्याला बोल न लावता, त्याला सावरून स्वतः नोकरी करायला हिंमत लागते. आई लग्नानंतर मी नको म्हणत असताना सुद्धा फक्त तुझ्या हट्टाखातर आकांक्षाने तिचा चांगल्या पदावरचा जॉब सोडला; कारण तिला आपल्या घराला, आमच्या संसाराला वेळ द्यायचा होता. जेव्हा माझा जॉब गेला तेव्हा मी खूप खचलो होतो. डोळ्यांसमोर घरखर्च फेर धरत होते. मी तुलाही सांगणार होतो पण तिचं म्हणाली, 'आईंना त्रास होईल, वाईट वाटेल.' तेव्हाही आकांक्षाने मला धीर दिला आणि स्वतः जॉबसाठी इंटरव्ह्यू दिला आणि मलाही माझा छंद जोपसण्यासाठी बळ दिलं. आपला नवरा एखाद्या अडचणीत असेल, तर त्याला भक्कम साथ देऊन पुन्हा उभारी घ्यायला लावणारी माझी बायको आजच्या युगातील सावित्री आहे आणि मला अभिमान आहे माझ्या बायकोचा!" आदित्य आकांक्षाच्या खांद्यावर हात ठेवून अभिमानाने म्हणाला. आकांक्षा मात्र आदित्यकडे पाहतच राहिली.