अगर तुम साथ हो.. अंतिम भाग

"काय करू म्हणजे विश्वास बसेल तुझा? काव्या तुला सोडायचा मी विचारही नाही करू शकत. हे सगळं तसंही तुझ्याच नावावर आहे. तुला हवं तर तूच मला इथून बाहेर काढू शकतेस, हे तुलाही माहित आहे. आता तूच ठरव काय करायचं ते."
रितेश खुर्चीवर डोळे बंद करुन बसला. काव्या त्याच्याकडे बघत होती. सोडून जाते बोलणं सोपं होतं.. पण मग घराचं काय? माधवराव आणि स्मिताताई करू शकणार होते त्यांचं त्यांचं? तिच्या वयात येणाऱ्या मुलांना हा मानसिक आघात पचवता आला येईल?ते तिच्यासोबत येतीलही, पण वेगळं राहून बाबाचं प्रेम मिळेल त्यांना? बाकीच्यांचं सोडा.. ती स्वतःतरी राहू शकणार होती त्यांच्याशिवाय? नवीन घराची वीट न् वीट बांधण्यापासून ती त्याच्यासोबत होती. प्रत्येक गोष्ट तिने स्वतः केली होती. सोपं होतं तिच्यासाठी ते घर सोडून जाणं? त्याहीपेक्षा महत्त्वाचं.. ती राहू शकणार होती रितेश शिवाय? मनापासून प्रेम केलं होतं तिने त्याच्यावर. त्याच्यासाठी काय काय नव्हतं केलं? आणि एकाक्षणात हे सगळं सोडून जायचं? काव्याचं डोकं विचार करून दुखू लागलं. गौरीकडून हे सगळं ऐकल्यापासून तिच्या मनात हेच विचार होते. आणि आता रितेशशी झालेलं बोलणं तिला सहन झालं नाही. ती तिथेच चक्कर येऊन खाली कोसळली.