एका हाताने टाळी वाजत नाही (भाग-२)

"हे असं बऱ्याच दिवसांपासून सुरू आहे. मी सतत दुर्लक्ष करत होते. पण आता पाणी डोक्यावरून चालले. त्या दिवशी आपल्याला मावशीकडे जायचे होते. तेव्हा मी तयारी करत होती. तुम्ही पुढे निघून गेले. अचानक आईबाबांनी तब्येतीचे निमित्त काढून सोबत येण्यास नकार दिला. ऐनवेळी मला त्यांनी सगळा स्वयंपाक करायला लावला. मी कढी खिचडी करायचे ठरवले. तर तेही नको म्हणाल्या. दोन भाज्या कर. एक सुकी आणि एक रस्सा भाजी, पोळी, वरण भात, कोशिंबीर इतकं सगळं ऐनवेळी करायला सांगितले. त्यासाठी मला काही वेळ लागणार की नाही. बर तेही ठीक. अर्धा स्वयंपाक तयार करत असतांनाच मी स्वतः ची तयारी सुध्दा करत होते. पण माझ्या तयार होण्याच्या वेळेसच त्यांनी बडबड सुरु केली. तुझे हात लवकर चालत नाही. किती हळुबाई आहे. आत्तापर्यंत आम्ही दहा जणांचा स्वयंपाक केला असता. सजणं_ मुरडत महत्वाचे की सासू सासऱ्यांची काळजी. माहेरी हेच शिकवलं का तुला. त्यात... तुमचे फोनवर फोन येऊ लागले. निघाले का? म्हणून."