Login

मन सर्वांकडे असलं तरी समजून घेणारा मन प्रत्येकाकडे नसतं

समजून घेणारा मन प्रत्येकाकडे नसतं
शीर्षक : “मन तर देवाने प्रत्येकाला दिले… पण दुसऱ्याचे मन जिंकता येणारे मन ठराविक लोकांनाच दिले आहे”

जगात प्रत्येक जण जन्माला येतो तेव्हा देव त्याच्या हाती दोन अनमोल गोष्टी देऊन पाठवतो एक शरीर आणि एक मन. शरीर सर्वांकडे सारखंच असतं, त्याची रचना देखील जवळजवळ सारखीच… पण मन? मन प्रत्येकाचं वेगळं. म्हणूनच कुणी खूप लवकर रागावतो, कुणी क्षणात माफ करतो, कुणी एखाद्या छोट्याशा गोष्टीवर वर्षानुवर्षे मनात राग धरून ठेवतो, तर कुणी मोठ्ठी चूक झाली तरी हसून माफ करतो.

पण मन असणं आणि मन जिंकणं, ही दोन्ही गोष्टी एकसारख्या नसतात.
देवाने मन सगळ्यांना दिलं, पण दुसऱ्याचे मन जिंकता येणारे मन मात्र खूप निवडक लोकांना दिले आहे हे वाक्य जितकं साधं वाटतं, तितकंच खोल आहे.

मन जिंकणं म्हणजे फक्त गोड बोलणं किंवा बाहेरून चांगलं वागणं नव्हे.
मन जिंकणं म्हणजे
एखाद्याच्या दुःखात त्याला शब्दांपेक्षा जास्त आधार देणं
त्याच्या चुकांमध्ये त्याला सोडून न देता, हात धरून योग्य दिशेला नेणं
त्याचे गुण मान्य करणं आणि त्याच्या उणिवांवर प्रेमाने सुधारणा सुचवणं
त्याच्या वेदना समजण्यासाठी स्वतःच्या वेदना थोड्या वेळ बाजूला ठेवणं
आणि सर्वात महत्त्वाचं म्हणजे त्याच्या हृदयात आपल्या उपस्थितीने शांतता निर्माण करणं.

हे काम प्रत्येकाच्या मनाला जमत नाही.
हे मन मिळतं ते निवडक, निरपेक्ष, पारदर्शक आणि प्रेमळ माणसांकडेच.

सगळ्यांकडे मन असतं… पण संवेदनशीलता नसते

एका झाडाला दोन फांद्या असतात, पण प्रत्येक फांदीला समान फळ लागतीलच असं नाही.
तसंच मन सगळ्यांना असतं, पण संवेदनशीलता काहींच्या मनातच असते.

काहींच्या मनात अढी असते, हिशोब असतात, शंका असतात.
तर काहींच्या मनात मऊपणा असतो, विश्वास असतो आणि निर्भेळ प्रेम असतं.

ही संवेदनशीलता हीच दुसऱ्याचे मन जिंकण्याची सर्वात मोठी शक्ती आहे.

मन जिंकणारे लोक कसे असतात?

अशा लोकांची काही खास लक्षणे असतात

1. ते ऐकतात, आणि “समजून” ऐकतात

सगळे ऐकतात, पण प्रत्येकजण समजून घेत नाही.
हे लोक तुमच्या शब्दांपेक्षा तुमच्या न बोलेल्या भावना ऐकतात.

2. ते निःस्वार्थ असतात

त्यांना वर खाली, मोठं लहान कळत नाही.
त्यांच्यासाठी माणूस म्हणजे माणूस.

3. त्यांच्या जवळ असताना मन शांत होतं

काही लोक अशी उर्जा घेऊन फिरतात की त्यांच्याजवळ बसलं तरी मन निरभ्र होतं.

4. ते दुसऱ्यांसाठी ‘वेळ’ काढतात

आजच्या जगात वेळ देणं म्हणजे सर्वात मोठं प्रेम.
हे लोक वेळ देतात आणि मनाने देतात.

5. त्यांचं मन पारदर्शक असतं

गोंधळ नसतो, खोटेपणा नसतो, आडपडदा नसतो.
त्यांच्या नजरेत स्वार्थाचा एक कणही नसतो.

मन जिंकणं हे नशीब नसून संस्कार असतात

काहीजण म्हणतात की मन जिंकणं हे नशिबावर अवलंबून असतं.
पण खरं म्हणजे ते संस्कारांवर अवलंबून असतं.

वडीलधाऱ्यांनी दिलेल्या शिकवणी, आईने दिलेला ममत्वाचा वारसा, समाजातून घेतलेल्या मूल्यांची जाण हे सगळं एकत्र येतं आणि एखादं मन अद्वितीय बनतं.

अशा लोकांकडून नुसत्या भेटीतही एक नैसर्गिक ऊब मिळते, जी पैशाने, पदाने किंवा प्रसिद्धीने मिळत नाही.

मन जिंकणाऱ्यांची कमतरता आणि त्यांची किंमत

आजच्या जगात माणसांनी भरलेलं जग आहे, पण मनाने जगणारे फारच कमी.
कारण आज लोकांजवळ everything आहे पैसा, साधनं, तंत्रज्ञान…
पण मनाला स्पर्श करणारी माणसं अत्यंत कमी.

म्हणूनच ज्यांना दुसऱ्याचं मन जिंकता येतं, ते लोक अनमोल असतात.
ते नात्यांच्या दुनियेत सोन्यासारखे चमकतात.

त्यांचं मूल्य शब्दांमध्ये नाही, तर अस्तित्वात दिसतं.

या लोकांकडे एक खास देणगी असते ‘मन देण्याची’

दुसऱ्याचे मन जिंकणाऱ्यांकडे एक खास शक्ति असते
ते मन घेत नाहीत, ते मन देता येतं.

जे मन देता येतं, ते मन मिळवण्याची काळजी करत नाही.
कारण त्यांना माहीत असतं
जे मन प्रेमाने जिंकले आहे, ते कधीही दूर जात नाही.

देवाने मन सगळ्यांना दिलंय, पण दुसऱ्याचे मन जिंकणारे मन मात्र निवडक लोकांकडेच येतं.
आणि अशा माणसांची ओळख फार साधी असते
त्यांच्या शब्दांत ऊब असते,
त्यांच्या नजरेत प्रेम असतं,
त्यांच्या स्पर्शात विश्वास असतो,
आणि त्यांच्या जवळ असताना…
आपल्याला स्वतःवरही प्रेम करावंसं वाटतं.

खरं तर अशी माणसं देवाच्या कृपेने भेटतात.
कारण देव सगळ्यांची मनं तयार करतो…
पण जे मन दुसऱ्याचं मन जिंकतं, ते तो फक्त निवडक, खास, देवदत्त आत्म्यांना देतो.

©® सचिन कमल गणपतराव मुळे...
परभणी, ९७६७३२३३१५
0