आमचं वेगळं आहे.. भाग ११

मध्यरात्री कधीतरी दरवाजा जोरात वाजला. कोणीतरी ओरडत होतं. तो आवाज ऐकून आजूबाजूची कुत्री भुंकू लागली. त्यावर शिव्यांचा भडीमार झाला. झोपेत असलेली सानवी दचकून उठली आणि बाजूला असलेल्या अनिरुद्धला बिलगली. अनिरुद्धचा चेहरा जणू दगडी झाला होता. सुलभाताईंचा हळू बोलण्याचा आवाज ऐकू येऊ लागला. आणि तो आवाज बंद झाला. अनिरुद्धच्या शरीरावरचा कमी होत असलेला ताण सानवीला जाणवला. पण तरिही ती त्याच्यापासून दूर झाली नाही. त्यानेही तिला दूर केले नाही. दोघेही तसेच पडून राहिले.