अमर - प्रिती

"अमर अरे तुला अस वाटलं तरी कस रे, तु म्हणशील लग्न अशक्य आहे आणि तसच होईल. आपण एकमेकांवर प्रेम केलय आज जर माझी सुख दुःख तु आपली समजतोस तर तुझी सुख दुःख माझी नाहीत का? हे दिवस सुद्धा सरतील बस धीर सोडू नकोस आणि आता राहिला प्रश्न तुला सोडण्याचा तर ते पुढच्या कुठल्याच जन्मी शक्य नाही हा जन्म तर सोडूनच दे. आणि आजाराच म्हणशील तर जगात असा कुठलाच आजार नसतो ज्याला औषधं नसतात. अरे माणसं मरणाच्या दारातून परत येतात फक्त आपल्या विश्वासाच्या जोरावर. ही तर पहिलीच स्टेज आहे. काळजी करू नकोस सगळ ठीक होईल." प्रिती त्याच्या हातावर हात ठेऊन त्याला समजावते.