आमचं वेगळं आहे.. भाग ६

" काही नाही वाटत. तुम्ही जेवून घ्या. तुम्हाला औषधे घ्यायची आहेत. आई, पार्थ तुम्ही ही जेवायला बसा. मी वाढते." सानवी हसून बोलली. तिघांची जेवणे होऊन ते झोपले तरीही अनिरुद्धचा पत्ता नव्हता. सानवीला स्वतःचा राग येत होता. कोण कुठला तो.. त्याच्यासाठी ती उपाशी, वाट बघत बसली होती.. आणि तो.. तो काय करत असेल आता? एखाद्या बाईसोबत?? तिच्या डोळ्यातून अश्रू घरंगळला. भावनिक गुंतागुंत नको म्हणून लग्न नको म्हणत होते आणि बघता क्षणीच याच्या प्रेमात पडले.. पण त्याला काहीतरी आहे का याचे? तिचे एक मन सांगत होते की अनिरुद्धला फोन कर पण दुसरे हट्टी मन सांगत होते गेला उडत. नकोच हे गुंतणे.