अनोखी गाठ  ५२         # मराठी _ कादंबरी

समीरा उद्या अमेरिकेला जात असल्याचे सांगून आपल्या रूममध्ये निघून गेली आणि सर्वजण तिच्याकडे पाहतच राहिले. बाकीच्यांना नाही पण कावेरी आजी आणि अभिषेकला हे समजत नव्हतं की समीरा असं का वागतेय ? अचानक जायचं का ठरवलं तिने ?   

समीरा आपल्या रूममध्ये येऊन आपल्या सामानाची पॅकिंग करून लागली. अभिषेक तिच्या मागून तिच्या रूममध्ये आला आणि त्याने तिला विचार, " समीरा , अचानक जायचं का ठरवलंस ? अगदी तिकीट पण काढलंस ? " 

समीरा ," ओढ...... मगाशी म्हणाले ना मी. अरे लहानाची मोठी झाले मी तिथे. आता आठवण येतेय तर जाते शिवाय खूप वेळ झालाय मला येऊन. " 

अभिषेक ," तुला परत जायचंय ? मला सोडून ?" 

समीरा ," तूला सोडून म्हणजे ? तू माझ्यासोबत येणार आहेस का ? " 

अभिषेक ," समीरा असं काय बोलतेयस ? प्रेम आहे ना आपलं एकमेकांवर ?" 

समीरा, " प्रेम....... ? कोणाचं ? कोणावर ? " 

अभिषेक कावरा- बावरा होऊन तिच्याकडे पाहत म्हणाला," अगं एकत्र आहोत ना आपण ? तू माझ्या मिठीत ......" 

समीरा मधेच त्याला तोडत म्हणाली ," मग ...? मिठीत होतो तर ? अरे या वयात असं होत शिवाय अमेरिकेत हे सर्व कॉमन आहे. त्यासाठी कायम एकत्र राहायचं का ? जमणार आहे का ? पूर्व- पश्चिम आहोत आपण. शिवाय मी कायमची अशी खेडेगावात नाही राहू शकत." 

अभिषेक थोडं चिडून ," समीरा हे अमेरिकेमध्ये कॉमन आहे आणि हि अमेरिका नाहीये ." 

समीरा ," मुळात मी तुझ्यावर प्रेम करते किंवा इतर कोणताही शब्द मी तुला आजपर्यंत दिलेला नाहीये. त्यामुळे  आवाज चढवून बोलू नकोस. तूला ते खरं वाटलं असेल किंवा तुला दुखावलं असेल तर त्यासाठी सॉरी ! पण त्यापेक्षा जास्त काही नाही." असं बोलून समीरा अभिषेककडे पाठ करून पुन्हा सामान पॅकिंग मध्ये लागते. तिने पुन्हा मागे फिरून सुद्धा पाहिलं नाही. 

अभिषेक समीराच्या बोलण्याने खूप दुखावला जातो. तो तसाच शेतावर निघून जातो. कावेरी आजी अभिषेकला चिडून शेतावर जाताना पाहते आणि समीराच्या खोलीकडे वळते तोच समीरा समोरून येताना दिसते. कावेरी आजी काही बोलणार तोच समीरा कावेरी आजीला मिठी मारून म्हणते," आजी उद्या मी जातेय पण मी येत राहणार. मला प्लिज तुझ्या हाताने फराळ बनवून देना. तुझ्या हातची चवच वेगळी आहे. लव्ह यू...." 

सर्वजण आसपास असल्यामुळे कावेरी आजी काहीही बोलायचं टाळतात आणि फराळ बनवायला घेतात. समीरा कुटुंबापासून दूर जातच नव्हती. लोकांमध्ये थांबली होती. त्यामुळे कावेरी आजीला तिच्याशी बोलायची संधी मिळत नव्हती रादर समीरा ती मिळूच देत नव्हती. रात्री उशिरापर्यंत समीरा जाणार म्हणून सर्वजण बोलत बसले होते. अभिषेकचं कशातच लक्ष लागतं नव्हतं. तो सर्वांसोबत असून सुद्धा सर्वापासून अलिप्त होता. समीरा मात्र अगदी नॉर्मल वागत होती. कावेरी आजीला समीराच्या वागण्याचं कोडं पडलं होतं कारण कावेरी आजीला तिच्या नजरेतलं प्रेम दिसलं होतं. रात्री सुद्धा समीरा उद्या जाणार म्हणून सर्वांना एकत्र झोपू असं सांगते. काहीही झालं तरी ती कावेरी आजीसोबत एकत्र , एकटी येईल असं होणं टाळत होती. 

दुसऱ्या दिवशी सकाळी समीरा खाली येते पण तिला तिथे अभिषेक दिसत नाही. तिची नजर बराच वेळ अभिषेकला शोधत होती. दुपारी जेवण्याच्या वेळी अभिषेक घरी येतो. जेवण झाल्यावर अभिषेक समीराला म्हणतो," आपल्याला ४ वाजेपर्यंत निघावं लागेल एअरपोर्टला. तू तयार हो. तोपर्यंत मी माझी कामे आटोपतो. " असं बोलून अभिषेक वळणार तोच समीरा त्याला म्हणते," अभी, मी ड्राइवर सोबत जाईन, तू नको त्रास घेऊस." 

अभिषेक ," समीरा तू भारतात आहेस आणि आमच्या घरी पाहुण्यांना असंच नाही सोडत. माझे संस्कार म्हणून मी तुला सोडायला येतोय. तू नाही म्हणालीस तरी. तेव्हा तुझं आवरायला घे." असं म्हणून अभिषेक त्याचं काम करायला निघून गेला. थोड्या अंतरावर उभ्या असलेल्या कावेरी आजीने त्यांचं बोलणं ऐकलं होतं. सर्व सुरळीत सुरु असताना हे असं काय झालं ? याचा विचार आजी करत होती.