अनोळखी दिशा भाग ८

©®प्रज्ञा बो-हाडे

अनोळखी दिशा भाग ८

रिदांशला मूर्तीच्या मागे काहीच सापडत नाही. तो मंदिरात गोलाकार फिरुन शोधण्याचा अनेक दिवस प्रयत्न करत असतो. त्याच दिवसांमध्ये रिदांशने जी घरी शेतजमिनीच्या नोटिस बाबत खोट सांगतिलेल असते. ते खर होते. एके दिवशी मंदिराचा शोध घेण्यात रिदांश इतका गुंग होतो की घरी जाण्याचे भान त्याला राहत नाही. तिथेच मंदिरात झोपी जातो. घरी जावून पाहतो तर..काय? घराजवळ त्याला एक पत्र दिसते. जवळ जावून पाहतो,पत्र नसून ती नोटिस असते. रिदांश द्विधा मन:स्थितीत सापडला नोटिस बाबात धावपळ करायची की मूर्ती जवळ काही सापडेल का? याचा शोध घ्यायचा.

चार दिवस शोध घेतल्यानंतरही काही आढळले नाही. शेवटी रिदांश शेतजमिनीच्या नोटिस बाबत धावपळ करु लागतो. ते काही दिवसात काम देखील पूर्ण होते. आता घरी परत जायला हव पण एकदा शेवटचा प्रयत्न करुन पाहायला हरकत नाही म्हणून रिदांश पुन्हा एकदा मंदिरात जातो.

सगळा शोध घेवून काहीच उपयोग झाला नाही. पण काॅलेजला कधी प्रोजेक्ट करावा लागल्यास पुरेशी माहिती मात्र गोळा करता आली. आत्ता नाही पण कधी ना कधी प्रोजेक्ट करावा लागणारच आहे. घरी आत्ता जरी खोट बोललो तरी त्यात सत्यता मात्र नक्कीच आहे. रिदांश या विचारांनी सुखावला. 

मंदिरात असा विचार करताना अचानक तोल जावून रिदांशचा हात मूर्ती वर जोरात आदळतो. मूर्ती सरकली जाते. हे काय दिसत आहे म्हणून रिदांश ती मूर्ती आणखी उजवीकडे सरकवतो तशी एक अंधुकशी वाट दिसू लागते. रिदांश ती मूर्ती पूर्ण गोलाकार फिरवतो. आता स्पष्ट एक जिना दिसतो. तो खाली उतरण्याच्या पाय-या देखील दिसतात.
आता सकाळची वेळ आहे. आजूबाजूला कोणी ना कोणी रस्त्यावरुन जात आहेत. त्यापेक्षा उद्या पहाटे उठून ह्या पाय-या उतरुन तिथे नक्की काय आहे ते पाहायला हवे.

रात्रभर रिदांशला एक तासाने जाग येत होती. झोपायच्या आधी पहाट झाल्यावर लागणा-या वस्तू यांची बॅटरी, कंटील जमावाजमव करुन झोपी गेला होता. तरी देखील मनात थोडी भिती आणि उत्सुकता दोन्ही होती.

पहाट होताच रिदांश हातात कंदिल आणि बॅटरी घेवून घराजवळच असाणा-या मंदिरात गेला. मूर्ती गोलाकार फिरवून जिन्याने खाली उतरण्याचा प्रयत्न केला. खाली गेल्यावर एक कळशी त्यांना दिसली. त्या कळशीत काय असेल याची उत्सुकता रिदांशला होती. त्याने कळशीच्या जवळ जावून पाहताच कळशीत लाल कपडात काही तरी गुंडाळले गेलेल होते. ते उघडून पाहताच कळशीत सोने, चांदिची नाणी आणि दागिने होते.
आतापर्यंत कोणालाच कसे माहित नाही यावर रिदांशचा विश्वासच बसत नव्हता. हे सगळ घरी जावून आई आणि दादाला सांगायला हव. पूर्वजांचा आशिर्वाद आहे हा. आता परिस्थिती बदलेल. सगळे काही चांगले होईल. गरीब असल्याचे संकट शेवटी देवी आईने या प्रकारे दूर केले यावर रिदांशचा विश्वास बसला.

रिदांश आता लगबगीने जिन्याने वर आला मूर्ती व्यवस्थित ठेवली. घराला लाॅक लावून घरी निघाण्याच्या तयारीला लागला. कधी एकदा आईला सांगतो हे सत्य अस त्याला झाल होत. बस स्टाॅपवर रिदांश उभा होता. गाडी एक तास उशीरा येणार होती. गावताल्या मित्रांपैकी एका मित्राने रिदांशला तिथे पाहिले. त्याने रिदांशचा अंदाज पाहता शहराकडे जाणार असल्याचे त्याच्या लक्षात येते. तो आपल्या इतर साथदारांना याबाबत माहिती देतो.

हीच संधी आहे त्याला धडा शिकवण्याची. सगळ विसरुन गोडी गुलाबीने वागून,त्याला आज दारु पाजायची. काही दिवस इकडेच थांबून घ्यायचे. मित्रांचा हा प्लॅन यशस्वी होतो. रिदांशला वाटायला लागले आता देवी आईच्या कृपेने सगळे छान होणार. मित्र देखील स्वत:हून बोलायला आलेत. माफ करायला हव.
मैत्रीचा मान म्हणून थोड तरी दारु प्यायला हवी. अश्या मित्रांच्या हट्टाला रिदांश बळी पडतो. तो चार दिवस सगळ भान विसरुन त्यांच्या सोबत त्यांच्या घरी जावून राहतो. पुन्हा दिवसरात्र पिण्याचे रिदांशचे प्रमाण वाढते.
विहान रिदांश घरी का आला नाही म्हणून गावी पाहायला येतो. त्याला तो दिवसाढवळ्या एका रस्त्याच्या कडेला झोपलेला आढळतो. तरीच याला गावी यायच होत. जवळच्या दवाखान्यात रिदांशला अॅडमिट करण्यात येते.

तीन दिवसांत रिदांशला हाॅस्पिटल मधून सोडण्यात येते. विहानची रिदांश माफी मागतो. मी पुन्हा अस करणार नाही. आपल्या नोटिस बाबातचे काम पूर्ण केले मी अशी स्वत:ची बाजू सावरल्यावर विहान माफ करेल हि समजूत रिदांशची चूकीची ठरली. विहानने तोंडातून एक अक्षरही काढले नव्हते.

घरी गेल्यावर पाहू एवढेच बोल विहानच्या तोंडातून बाहेर पडले. घरी पोहचल्यावर ती रात्र शांतपणे पार पडली. दुस-या दिवसापासून रिदांश काॅलेजला जाॅईन झाला. परीक्षा जवळच आल्या होत्या. सर्वजण कसून अभ्यासाला लागले. रिदांश मन लावून अभ्यास करु लागला. रिदांश अभ्यास करताना पाहून इतक्यात गावी घडलेला प्रकार नको उकरुन काढायला. उगाच वाद वाढतील, याचा परीणाम रिदांशच्या अभ्यासावर होता कामा नये.

रिदांश देखील परीक्षा झाल्यावर ब्लॅंकेट घेताना हातात सापडलेली चिठ्ठी आणि नकाशा पाहून कसे पूर्वजांनी साठवून ठेवलेले धन याबाबत सांगण्याचे ठरवतो. 

रिदांशने मन लावून तर अभ्यास केलेला आहे. रिदांश परीक्षेला खरच बसू शकेल का? की व्यसनाच्या पुन्हा अधीन होवून परीक्षा देण्याच्या अवस्थेत च नसेल हे पाहणार आहोत पुढच्या भागात.

क्रमशः