Login

"अंतराची वेदना"

Kavita

रात्र चांदण्यांची पण मनात अंधार,
वाऱ्याच्या शिळ्या झुळुकीत आठवांचा भार।
तुझ्या हसऱ्या आठवणींनी मन भरलं,
तरीही काळजाचं कुठेतरी ओझं वाढलं।

शब्द निघून गेले, संवाद थांबले,
फुललेल्या स्वप्नांचे रंग सारे हरवले।
मनातले गूज आता कुणाला सांगू?
कित्येक प्रश्नांवर उत्तर शोधू?

एकटे चालतो, पावलांना ओळख नाही,
जीवनाच्या या वळणावर सावरायला काही नाही।
तुझं अस्तित्व जपलंय, पण तू नाहीस,
तरीही तुझ्या आठवांमध्ये मी अडकलेलो आहेस।

जपशील का तू ही आठवण?
की विसरून जाशील तूही हा संसार?
तुझ्या शिवाय हा प्रवास ओळखीचा वाटत नाही,
एकटेपणाचं हे ओझं कमी होत नाही।


🎭 Series Post

View all