अर्धी भाकर (अंतिम)

"का नाही होणार. दिवा लहान जरी असला तरी मिट्ट काळोखाला न घाबरता त्याच्या छोट्याशा ज्योतीने अंधाराला प्रकाशमय करण्याची ताकद असते त्याच्यात, तर तुम्ही का नाही करू शकत का?" असं म्हणत मिताने सगळ्यांना विश्वास दिला आणि सगळे कामाला जुंपले. दिवसभर मिता, संजू आणि थोडे जण त्या दिव्यांना रंगवू लागले आणि गण्या आणि बाकी सगळे त्यांना विकायला बाजारात घेऊन गेले. खरच त्यांच कष्ट फळाला आलं आणि सगळ्यांनी मिळालेल्या पैशातून दिवाळी साजरी केली. सगळी मुलं खुप खुश होती. हे पाहून मिता आणि गण्या देखील मनापासून आनंदी होते. आता त्यांनी तिथेच न थांबता वेगवेगळ्या गोष्टी विकायला सुरुवात केली होती आणि हळूहळू त्यात जम बसत होता. मिता आणि गण्या मिळून सगळ्या मुलांच्या आई वडीलांना त्यांना ह्या वर्षी सरकारी शाळेत प्रवेश करून देण्यासाठी विनवणी करून आले. सोबतच मिताने सगळ्या मुलींची आणि गण्याने मुलांची जबाबदारी घेतली.