अरेंज कम लव्ह मॅरेज पर्व २ भाग ४८
मागील भागाचा सारांश: सासूबाईंच्या घडलेल्या किस्यावरून पाटील मॅडम व ऋतुजा मध्ये बोलणं झालं. पाटील मॅडमने ऋतुजाला सल्ला दिला की, सासू या व्यक्तीला आपण जरा जास्तच महत्व देतो आणि ते करून स्वतःलाच त्रास करून घेतो, त्यांना कमी महत्व द्यायला शिक. रश्मी रिजाईन करणार असल्याचे कळले.
आता बघूया पुढे…..
लंच ब्रेकमध्ये रश्मी व ऋतुजा जेवण करत बसल्या होत्या.
“रश्मी, तू नसल्यावर मला किती बोअर होईल.” ऋतुजा म्हणाली.
“मलाही तुझी खूप आठवण येईल ग, पण काय करू दुसरा ऑप्शन नाहीये. मी गेल्यावर नवीन कोणीतरी जॉईन होईलच. शिवाय तोपर्यंत निशा तुझी लंच पार्टनर आहेच ना.” रश्मी.
“दुसऱ्या कोणाला तुझी सर येणार नाही. निशा आज आलीच नाही. पंकज माझा दिर आहे हे ऐकून ती घाबरली वाटत.” ऋतुजा.
“नाही, ते काय ती इकडेच येत आहे.” निशा येताना बघून रश्मी म्हणाली.
निशा त्यांच्या शेजारी येऊन बसली व तिने पटकन डबा उघडला.
“आज तुला यायला उशीर झाला.” रश्मी.
“काम सुरू होत.” निशा.
“मोबाईल नीट झाला का?” ऋतुजाने विचारले.
“पंकज येऊन मोबाईल घेऊन गेलाय. संध्याकाळ पर्यंत रिपेअर होऊन मोबाईल मिळेल.” निशा.
“आपण दोघी एकाच कंपनीत आहोत, हे आतातरी पंकज दादांना कळलंय का?” ऋतुजाने विचारले.
“आम्ही दोघेही त्यावेळी खूप घाईत होतो, मग मी पण नाही बोलले. आता त्याला सांगायचं नसेल तर मी का विचारू?” निशा.
“तुला याबद्दल त्याचा राग आला आहे का?” रश्मीने विचारले.
“राग अस नाही, पण उगाच ऋतुजा मॅडम व माझ्यात गैरसमज निर्माण होतील ना. एकाच ठिकाणी काम करायचं, सोबत जेवायचं आणि एकमेकींपासून ओळख लपवून ठेवायची हे मला काही पटत नाही. आता यात दोष आमच्या दोघींचाही नाही, पण किती मोठा गैरसमज निर्माण होऊ शकतो.” निशा.
“तू याचा इतका विचार करू नकोस. काही गैरसमज वगैरे होणार नाहीये.” ऋतुजा.
“एक मिनिटं मॅडम, तुम्ही मला त्या दिवशी बस स्टॉप वर माझ्या मित्रासोबत म्हणजे पंकज सोबत बघितलं होत, तर तुम्ही त्याला ओळखलं नव्हतं का?” निशा.
“अग एकतर मी लांबून बघितलं होत, शिवाय त्यांच्या डोक्यात हेल्मेट होत, सो लक्षातच आलं नाही.” ऋतुजा.
“अरे हो, तेही आहेच.” निशा.
“आता तो विषय जाऊदेत. रश्मीने रिजाईन केलंय. आता ती पुढील फक्त एक महिना आपल्या सोबत असेल.” ऋतुजा.
“ओह! तुम्हाला मी नक्कीच मिस करेल. आपण तिघीजणी मस्त फेअरवेल पार्टी करूयात. तुम्हाला चालणार असेल तर मीही तुम्हाला जॉईन होईल. तसंही पार्टी करण्या इतपत पुण्यात माझ्या जवळच्या मैत्रिणींपैकी कोणीच नाहीये.
तुमचं काही ठरलं की मला कळवा. माझं जेवण झालंय, मी निघते.” निशा आली होती त्यापेक्षा अधिक वेगाने निघून गेली.
“आज हिला काय झालंय? तुझ्या दिराचा हिला तर खूपच राग आलेला दिसतोय.” रश्मी.
“निशा हर्ट झालेली दिसलीच, पण तिच्या मनात त्यांच्याबद्दल काहीतरी फिलिंग्ज असतील हेही जाणवलं. मी या सगळ्याचा काय विचार करेल ही भीती तिच्या मनात नक्कीच आहे.
आज पंकज दादांसोबत बोलावंच लागेल. त्यांनी पण हे लपवून ठेवायला नको होतं. मैत्री असो किंवा प्रेम नात्यात पारदर्शकता हवी.” ऋतुजा.
“हे बरोबर बोललीस बघ.” रश्मी.
जेवण झाल्यावर दोघीजणी आपापल्या कामाला लागल्या. संध्याकाळी ऑफिस मधून निघताना ऋतुजाने अभिराजला फोन केला.
“आता मी तुलाच फोन करणार होतो.” अभिराज फोन उचलल्यावर लगेच म्हणाला.
“आपण इंटेरिअरच्या कामाला सुरुवात करूयात अस मला वाटत, तर आज त्याच्याकडे जायचं की उद्या?” ऋतुजा.
“आज नको, मला थोडं काम आहे. तू घरी जा. मी माझ काम आवरलं की येतो.” अभिराज.
“ओके, चालेल. माझ्या गाडीची डिलिव्हरी कधी मिळणार आहे?” ऋतुजा.
“दोन दिवसांत मिळणार आहे. मी त्यांना फोन केला होता.” अभिराज.
“ठीक आहे. चल मी फोन ठेवते.” ऋतुजा फोन कट करून कॅब बुक करणार एवढयात तिला अर्पिताचा फोन आला.
“ऋतू, तुम्ही कुठे आहात?”
“कंपनीच्या गेटजवळ आहे.” ऋतुजा.
“तिथेच थांबा, मी पाच मिनिटात तिथे येते.” अर्पिताने बोलून फोन कट केला.
अर्पिता बोलली तशी पाच मिनिटात ती ऋतूला टच झाली. तिने खुणेने गाडीवर बसायला सांगितले. ऋतुजा अर्पिताच्या गाडीवर बसली. अर्पिताने पुढे जाऊन एका कॉफी शॉपजवळ गाडी थांबवली.
“आज कॉफी विथ गप्पा मारुयात.” अर्पिता गाडीवरून उतरून म्हणाली.
दोघीजणी कॉफी शॉपमध्ये गेल्या. तिथे गेल्यावर त्यांनी स्नॅक्स व कॉफी ऑर्डर केली.
“बऱ्याच महिन्यांनी आपण दोघी अशा कॉफी प्यायला आलो आहोत.” अर्पिता.
“हो, पण तुम्ही अशा अचानक इकडे कशा?” ऋतुजाला प्रश्न पडला होता.
“तुम्हाला तर माहीत आहेच की, वेळच्या वेळी विषय मला मिटवायला आवडतात. मला आपल्या दोघींच्या नात्यात कटुता निर्माण होऊ द्यायची नाहीये.” अर्पिता.
“आरव कुठे आहे?” ऋतुजा.
“त्याला रणजीत घरी घेऊन जाईल. आपण दोघी भेटणार आहोत, हे त्यांना ठाऊक नाहीये.” अर्पिता.
“ओके.” ऋतुजा.
“काल तुम्ही तुमच्या जागेवर बरोबर होता. तुम्हाला जे दिसलं त्यावर तुम्ही बोललात. काल रणजीतने तुम्हाला सत्य सांगायला हवं होतं, तर तेही शांत बसले म्हणजे सगळ्यांच्या नजरेत त्यांनी मलाच व्हिलन बनवलं.
मी काल रात्री आई-पप्पांना सगळं खरं सांगितलं. पप्पा रणजीतला खूप बोलले. आईंच्या डोळ्यात तर माझ्यासाठी पाणीच आले. आई माझ्याबद्दल खूप वेगळाच विचार करायला लागल्या होत्या, त्याबद्दल आईंनी माझी माफी मागितली. रणजीतने अंथरूण पाहून पाय पसरायला हवे होते, पण त्यांनी नाकापेक्षा मोती जड करू ठेवला आहे.
बाबा बोलले की, आता मी तुम्हाला मदत करतो. हळूहळू तुम्ही माझे पैसे परत करा. बँकेच व्याज भरण्यापेक्षा मलाही बाबांनी दिलेली कल्पना आवडली.” अर्पिता.
“मग आता पार्ट टाईम जॉबच काय करणार?” ऋतुजा.
“काही दिवस करेल. डे केअरचा आरवचा हा महिना संपला की त्याला घरी ठेव, अस आईंनी ठणकावून सांगितलं आहे.” अर्पिता.
“आई व तुमच्यातील गैरसमज मिटले ना तेच माझ्यासाठी खूप झालं.” ऋतुजा.
दोघीजणींनी गप्पा मारता मारता कॉफी प्यायली व त्या आपापल्या घराच्या दिशेने मार्गस्थ झाल्या.
क्रमशः
©®Dr Supriya Dighe
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा