असेही मातृत्व ( अंतिम भाग )

कितीही दुःख असले तरी जगावेच लागते.प्रतिभाही जगत होती.
बाळही मोठा होत होता. बाळाचे हसणे,बोलणे पाहून प्रतिभाला छान वाटत होते.बाळासोबत असताना ती दुःख विसरून जायची.
आईवडिलांचा व भावाचा तिला खूप आधार वाटत होता.त्यांच्या पाठिंब्यामुळेच ती दुःखातून सावरत होती.
प्रतिभाचे पुढचे आयुष्य आणि बाळाचे भविष्य याचा विचार करून, नातेवाईकांनी प्रतिभाचे दुसरे लग्न करण्याचा सल्ला तिच्या आईबाबांना दिला.पहिला असा अनुभव आल्यामुळे दुसऱ्या लग्नाचा प्रतिभाने विचारही केला नाही. ती लग्नासाठी तयार नव्हती.
लोकांचा वाईट अनुभव आल्यावर माणसाचे मन साशंक बनत जाते. प्रतिभाच्या आईवडिलांचेही तसेच झाले. पहिल्या वेळेस आपण कोणावर इतका विश्वास ठेवला नसता,खोलात चौकशी केली असती तर कदाचित आज असा दिवस आपल्या आयुष्यात आला नसता. असे त्यांना वाटू लागले.