अशी जाऊ हवी! भाग 1

नणंदबाईंचे शिक्षण 12 वी.झाले होते. त्यांनी पुढे काहीतरी शिक्षण घेऊन नोकरी किंवा व्यवसाय करून स्वतःच्या पायावर उभे राहावे. यासाठी जया व तिच्या नवर्‍याने नणंदबाईंना खूप समजावले,शिवणक्लास ही लावून दिला; पण त्यांना ते काही जमत नव्हते. मग आता निदान घरातील कामे तरी व्यवस्थित करायची ना! असे जयाचे म्हणणे होते; पण तेही व्यवस्थित नाही. त्यामुळे जयाला त्यांचा राग येऊ लागला. 'आम्ही आमचे कर्तव्य व्यवस्थित पार पाडायचे आणि आम्ही काही अपेक्षा ठेवल्या तर...आम्ही चुकीचे!'
सासूसासरे व नणंदबाईंचे वागणे,बोलणे पाहून जयाच्या मनाला असे वाटायचे.
पण असे मनात येऊनही ती काही बोलू शकत नव्हती. कारण नणंदबाईंबद्दल घरात सर्वांनाच सहानुभूती,प्रेम होते. तिच्या अशा परिस्थितीत आपणच तिला समजून घ्यायला हवे . असे सर्वांचे म्हणणे होते. जयालाही त्यांच्याबाबतीत सहानुभूती होती,काळजी होती; पण 'नणंदबाईंनीही घरातील परिस्थिती पाहून वागायला हवे ना...घरात थोडीफार मदत केली. निदान मी ऑफीसला गेल्यावर,ओमला व्यवस्थित सांभाळले,त्याला खाऊ पिऊ घातले तर ...मलाही ओमची काळजी राहणार नाही.' एवढेच जयाचे म्हणणे होते.