आत्म्याचं ग्रंथालय भाग 3 (अंतिम भाग)

“आई मी तिथून सुटण्यासाठी एवढा धडपडत होतो. जोरजोराने पाय हलवत होतो. मला का पाय हलवता येत नाही हे कळत नव्हतं पण मी काहीतरी तोडायचा प्रयत्न करतोय असं लक्षात आलं. माझ्या अवतीभवती काहीतरी बांधलेलं होतं पण ते दिसत नव्हतं. मी खूप प्रयत्न करत होतो. जे माझ्या भोवती बांधलं आहे ते तोडण्याचा प्रयत्न करत होतो. ते इतकं कठीण होतं की माझे हात रक्तबंबाळ झाले होते. शेवटी मी खूप घाबरलो. शेवटी मी इतका घाबरलो इतका घाबरलो आणि मी उठलो.मला जाग आली .कितीतरी वेळाने लक्षात आलं की मी माझ्या खोलीत आहे आणि मला जे पडलं होतं ते स्वप्न होतं.”
सुशांतची छाती अजूनही धपापत होती. अजूनही चेहरा घाबरलेला होता. आई म्हणाली,