बंधन भाग ३ ( जलद कथालेखन स्पर्धा)

दोघे बोलत बसले.राहूल आपल्या आईच्या आठवणी सांगू लागला.कसे लहान असताना ती त्यांच्या बरोबर खेळायची.बाहेर फिरायला न्यायची.मग शाळेचा अभ्यास परीक्षा तर.याच बरोबर शाळेची पिकनिक सगळे सगळे एकटीनेच जवाबदारीने हिम्मतीने सांभाळले.हे सांगता सांगता तो इतका गहीवरला की रुपाली चा हात हातात घेऊन रडू लागला . त्याला रडताना पाहून रुपाली ही रडू लागली . त्याच्या जवळ जाऊन त्याचे डोळे पुसू लागली. ती जेव्हा त्याचे डोळे पुसत होती तेव्हा नकळत राहूल तिच्या जवळ गेला. तिच्या गळ्यात पडून धाय मोकळून रडू लागला. त्याला ती रडू नकोस म्हणत होती . यामध्ये नजाणे असे काही घडले कि हे दोघे जीव कधी एकजीव झाले हे त्यांचे त्यांनाच कळले नाही.त्या दोघांनी भावनेच्या आहारी जाऊन कधी एकरुप झाले हेच कळले नाही.त्याचे दुःख . त्याच्या दुःखावर तिने घातलेली मायेची फुंकर यामध्ये दोघेही असे काही एकरुप झाले की सगळी बंधने एका मिनिटात तुटून पडली.