भेटली तू पुन्हा ! भाग - नऊ

“हो खूपच मिस करते.”

“God listens to little children so I pray to him send my mommy's mother back to my mommy..” भक्तीने त्याच्या डोक्यावरून हात फिरवून जवळ घेतला.. पूजा संपली .. गुरुजींना व त्यांच्या शिष्यांना भोजन दान, दक्षिणा देऊन ते गेले.. नंतर मंदिरात जाऊन बाहेरच बसणाऱ्या गोर गरीब उपाशी असलेल्यांना राज ने भोजन वाटप केले.. तिथून ते वृद्धाश्रमात गेले. संस्थेत भक्तीने संस्थेत एक चेक दिला आणि ती त्या थकलेल्या आधार नसलेल्या, वृद्धांना काही आवश्यक वस्तू दिल्या.. सर्वांचे मेडिकल चेकअप करण्यात आले.. त्यांच्या सोबत जेवण केलं. राज ही नवीन आजी आजोबांना भेटून आनंदून गेला.. राजमुळे त्यांच्या चेहऱ्यावर थोडावेळ का होईना आनंद पसरला. एक आजीच्या हातात तर अतिशय सुंदर कलाकुसर केलेल्या वस्तू होत्या. झबली, टोपी, स्वेटर विविध प्रकारचे कानटोपी, मोजे अशा वेगवेगळया हिझाईनने बनवल्या होत्या.. भक्तीला ते सर्व लोकरीपासून बनवलेले कपडे आवडले होते आणि ती त्या कपड्यांचा, बऱ्याच वस्तूंचा स्टॉल लावून योग्य त्या भावात विकून मदत करणार होती.. घरी परततांना त्यांना बराच उशीर झाला होता. आदिराज गाडीतच झोपी गेला होता.. त्याला कडेवर घेऊन ती त्याला आत घेऊन आली.. बेडवर त्याला ठेवून त्याचे अलगद कपडे काढून नाईट ड्रेस चढवून त्याच्या अंगावर ब्लॅकेंट ओढून घेतले. तीही टॉवेल घेऊन बाथरूममध्ये बाथ घ्यायला गेली.. गरम पाण्याच्या शॉवर खाली उभी राहून दिवसभरातील शीण दूर झाला. चेंज करून तीही बेडवर आली आणि राजला जवळ घेऊन तिने डोळे बंद केले. निद्रादेवी लगेच प्रसन्न झाली..