डार्लिंग डॉट कॉम - भाग १
सकाळची वेळ होती. गावातील लोकं देवीच्या मंदिरात जमले होते. आरतीची वेळ जवळ येत होती, आणि सगळ्यांच्या नजरा एका दिशेने लागलेल्या होत्या. मंदिराच्या पटांगणात चर्चा सुरू होती.
"गुरुजी अजून आले नाहीत का?" एकजण उत्सुकतेने विचारलं.
"गुरुजींच्या दर्शनासाठी सगळं गाव थांबलंय. ते आल्याशिवाय आरतीला सुरुवात कशी करणार?" दुसऱ्या एका भक्ताने उत्तर दिलं.
"खरंच, काय एवढं मोठं पुण्य कमावलं आहे या भटजीने की सगळे लोकं त्यांची वाट पाहत आहेत?" एक संशयाने भरलेला आवाज आला.
तितक्यात एका वृद्धाने हसत सांगितलं, "तू गुरुजींची महती ऐकली नाहीस का? त्यांच्यामुळेच तर माझ्या अपंग मुलीला योग्य जोडीदार मिळाला. गुरुजींनी दिलेला उपाय केला आणि पहा, आता ती आनंदाने संसार करत आहे."
"हो रे, माझ्या बायकोला पण भयंकर आजार झाला होता. कितीही औषधं केली तरी काहीच फरक नव्हता. पण गुरुजींनी सांगितलेल्या व्रतामुळे ती पूर्णपणे बरी झाली," आणखी एका भक्ताने सांगितले.
"आणि मी काय सांगू? गुरुजींमुळे माझ्या व्यवसायात भरभराट झालीय. त्यांच्या आशीर्वादामुळेच आज मी एवढा श्रीमंत आहे," तिसऱ्याने गर्वाने सांगितले.
हळूहळू सगळे लोकं गुरुजींच्या गुणगानात गुंतले. प्रत्येक जण आपापली कथा सांगत होता. कोणाच्या संसारात सुख आलं होतं, कोणाच्या व्यवसायात उन्नती झाली होती, तर कोणाच्या आरोग्याच्या समस्या दूर झाल्या होत्या. गुरुजींनी दिलेले उपाय, त्यांनी सांगितलेल्या मंत्रांचे जप, व्रत-त्याग या सगळ्यांमुळे लोकांच्या जीवनात परिवर्तन झालं होतं.
सगळ्यांच्या बोलण्याने एक वेगळाच उत्साह मंदिरात पसरला होता. तितक्यात कुणीतरी ओरडला, "गुरुजी आले!"
गुरुजींनी मंदिरात पाऊल ठेवताच सगळे भक्तगण त्यांच्या पायाशी नतमस्तक झाले. गुरुजींनी त्यांना आशिर्वाद देत पुढे जात आरतीसाठी ताट सजवायला सुरुवात केली. त्यांनी आपल्या भक्तांकडे एक नजर फिरवली आणि मंद स्मिताने स्वागत केलं.
"सर्वांना रामराम," गुरुजींनी नम्रपणे सांगितलं. "आजच्या या पवित्र आरतीत सहभागी होण्यासाठी आपण सगळे इथे जमला आहात, हे पाहून मला खूप आनंद होत आहे."
"गुरुजी, आपल्या आशीर्वादामुळेच आमचं आयुष्य सुखमय झालं आहे," एक भक्त नम्रपणे म्हणाला.
"हे सर्व देवीच्या कृपेने होत आहे. मी फक्त एक साधन आहे," गुरुजींनी विनम्रतेने उत्तर दिलं.
गुरुजींच्या व्यक्तिमत्त्वाचं वर्णन करताना असं म्हणता येईल की सुदर्शन गुरुजी हे फक्त एका धर्मगुरुच्या भूमिकेत नव्हते, तर ते एक असा आधार होते ज्याने गावकऱ्यांच्या जीवनात अमूल्य योगदान दिलं होतं. त्यांच्या रूपातल्या तेजाने आणि त्यांचं बोलणं ऐकून सगळे भक्त प्रभावित होत. त्यांची उंच, देखणी देहयष्टी आणि पांढरे शुभ्र सोवळे त्यांना एक अलौकिक छटा देत. त्यांच्या चेहऱ्यावर नेहमीच एक शांत आणि समंजस हास्य असायचं, ज्याने सगळ्यांचे मन तृप्त होत.
गावकऱ्यांच्या समस्या ऐकून आणि त्यावर उपाय सांगणं हे गुरुजींचं नित्याचं काम होतं. त्यांचं मनोबल आणि देवावरचा विश्वास अप्रतिम होता. त्यांचे मार्गदर्शन आणि सल्ल्यांमुळे अनेक जणांचे जीवन बदलले होते.
गुरुजींनी आरती पूर्ण केल्यावर गावकऱ्यांच्या समस्या ऐकायला सुरुवात केली.
"गुरुजी, माझ्या मुलीला योग्य स्थळ मिळत नाही. ती खूप काळजीत आहे," एक वडील म्हणाले.
सुदर्शन गुरुजींनी त्याला धीर दिला, "माझ्या लाडक्या भक्तांनो, काळजी करू नका. देवीच्या कृपेने सगळं चांगलं होईल. तुम्ही ह्या मंत्राचा जप करा, 'ॐ श्रीं ह्रीं क्लीं महालक्ष्म्यै नमः'. दररोज १०८ वेळा हा मंत्र जपा. लवकरच तुम्हाला योग्य स्थळ मिळेल."
"गुरुजी, माझ्या पतीचा व्यवसाय सध्या खूपच मंदावला आहे. काही उपाय सांगा," एक बाईने विचारलं.
गुरुजींनी विचारपूर्वक उत्तर दिलं, "देवीच्या आशीर्वादाने सगळं ठीक होईल. तुम्ही ह्या उपायाने हवन करा. सकाळी आणि संध्याकाळी हवन करताना 'ॐ अग्नये नमः' ह्या मंत्राचा जप करा. हळूहळू तुमच्या पतीच्या व्यवसायात सुधारणा होईल."
एक मुलगा घाबरलेला दिसत होता. "गुरुजी, माझ्या परीक्षेच्या तयारीत मन लागत नाही. कृपया काही उपाय सांगा."
सुदर्शन गुरुजींनी त्याला शांततेने सांगितलं, "विद्यार्थी मित्रा, तू देवी सरस्वतीची पूजा कर. रोज सकाळी 'ॐ ऐं सरस्वत्यै नमः' ह्या मंत्राचा जप कर. तुझं मन एकाग्र होईल आणि अभ्यासात प्रगती होईल."
गावकरी गुरुजींच्या मार्गदर्शनाने खूप प्रभावित झाले होते. त्यांच्या सल्ल्याने प्रत्येक जण आश्वस्त होत घरी जात होता. गुरुजींनी त्यांच्या भक्तांशी अजून काही संवाद साधला.
"गुरुजी, आम्हाला तुमचं आयुष्य आणि आपल्या प्रवासाबद्दल सांगाल का?" एका युवकाने विनंती केली.
सुदर्शन गुरुजींनी हसत उत्तर दिलं, "माझं जीवन सर्वसामान्य आहे. माझ्या गुरुकडे शिकायला आलो आणि त्यांनी मला धर्म आणि अध्यात्माचं महत्त्व शिकवलं. त्यानंतर मी इथे आलो आणि देवीच्या कृपेने भक्तांची सेवा करत राहिलो. माझं कार्य देवीच्या आशीर्वादानेच होतं."
गुरुजींच्या ह्या साधेपणामुळे सगळे भक्त प्रभावित झाले. त्यांच्या जीवनातील प्रत्येक गोष्ट गुरुजींसाठी महत्त्वाची होती. त्यांच्या देहातल्या तेजाने, मनातील श्रद्धेने आणि भक्तांसाठी केलेल्या सेवेमुळे सगळ्यांचे जीवन सुगंधित झालं होतं.
सर्वांच्या समस्यांवर नेहमीप्रमाणे सल्ले देऊन सुदर्शनने मंदिरातील घड्याळाकडे पाहिलं रात्रीचे १० वाजले होते, बाकीच्या उरलेल्या भक्तांना त्यांनी उद्या येण्याकरता सांगितलं. कारण आता गुरुजींच्या घरी त्यांची बायको संतापाने वाट बघत असणार...
"सुदर्शनची बायको दारावर थांबली
वाट कशी लावते बघा आता "
वाट कशी लावते बघा आता "
क्रमशः
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा