भाग : ६
राघव आणि गंगाने सुदर्शन गुरुजीला गृहमंत्री संजना सांगळे यांच्या घरी तसाच उघडा नेला, आणि जाताना लोकांच्या नजरेसमोरच पोलिसांच्या गाडीत टाकलं. गावातील लोकांनी गुरुजींना या अवस्थेत पाहिलं तेव्हा सगळे घाबरले. गावात ही बातमी चटकन पसरली. राघवच्या बायकोपर्यंतही ही खबर नक्कीच पोहोचली होती.
गृहमंत्री संजनांच्या बंगल्यात, सुदर्शन गुरुजी घुडघ्यावर बसले होते. त्यांची मान खाली झुकलेली होती, लज्जित अवस्थेत. संजना, राघव, आणि गंगा यांच्यासमोर ते काही बोलण्याच्या स्थितीत नव्हते. इतक्यात सौदामिनी धावत तिथे आली. गुरुजींना पाहताच ती ताबडतोब त्यांच्याकडे धावली.
सौदामिनी: "तुम्ही आलात... माझ्यासाठी आलात... गुरुजी, मला सोडून जाऊ नका. मला एकटं करू नका!" ती रडू लागली, तिच्या आवाजात वेदना आणि निराशा होती.
संजना तिच्या भावभावनांनी डळमळीत होण्याऐवजी, आपल्या जाऊबाईच्या दु:खाचा बदला घ्यायच्या निर्धाराने ताठ उभी राहिली. तिच्या डोळ्यांत संताप आणि तीव्रता दिसत होती.
संजना: "सुदर्शन, तू काय केलं माझ्या जाऊबाईसोबत? तिच्या भोळ्या विश्वासाचा गैरफायदा घेतला?"
सुदर्शनने काही क्षण मूक राहून विचार केला. त्याला ठाऊक होतं की त्याच्या उत्तरात सर्व काही दडलेलं आहे.
सुदर्शन: "संजना मॅडम, मी फक्त शारीरिक सुखासाठी आणि एक व्यवहार म्हणून सौदामिनीला भेटत होतो. माझं तिच्यावर कधीच प्रेम नव्हतं."
संजना: "शारीरिक सुखासाठी? आणि सौदामिनीच्या भावनांचं काय? ती तुझ्या प्रेमात पडली आणि तू तिला फसवलंस?"
सुदर्शनची मान अजूनही खाली झुकलेली होती. त्याच्या मनात अपराधाची जाणीव होती, पण तो स्वतःलाच समजावत होता की तो फक्त आपली गरज पूर्ण करत होता. पण यावेळी संजना मॅडम काही थांबणार नव्हत्या.
राघवने पुढे येऊन संजना मॅडमला थोडं शांत करण्याचा प्रयत्न केला.
राघव: "संजना मॅडम, मला वाटतं की यात सुदर्शनची फारशी चूक नाही. तो तर एक धंदा करतो, जरी तो धंदा छुपा असला तरी. सौदामिनी ताई प्रेमात पडली, तो नाही. त्यामुळे कायदा याला शिक्षा देऊ शकणार नाही."
संजना मॅडमचं मन जरी राघवच्या शब्दांनी थोडं हलकं झालं असलं तरी ती अजूनही शांत नव्हती. ती सौदामिनीच्या दु:खाने भरून गेली होती.
सौदामिनीची अवस्था पाहून संजना यांच्या डोळ्यांतून अश्रू ओघळत असताना, राघवच्या बोलण्याचं उत्तर देत त्या म्हणाल्या, "मनाला शिक्षा होणं हे महत्त्वाचं आहे. शरीराला शिक्षा देऊन काय उपयोग? जसं ह्याने माझ्या जावेच्या मनासोबत खेळलं, तसंच आता मी ह्याला भावनिक शिक्षा देणार. ह्याच्या बायकोला बोलावून घ्या आणि सांगा तिला तिच्या नवऱ्याचे प्रताप."
संजना मॅडमच्या मनात बदला घेण्याची भावना तीव्र होती. तिला गुरुजींना त्यांच्या कृत्यांचा परिणाम दाखवायचा होता.
संजना: "राघव, ह्याचा बायकोला इथे बोलाव. तिला हे सगळं सांगायला हवं. तिलाही खरं माहीत असायला हवं."
राघव: "हो मॅडम, मी तिला लगेच इथे बोलावतो."
राघवने फोन काढला आणि त्याच्या बायकोला फोन केला. तिला घडलेली सगळी घटना सांगितली आणि तिला संजना मॅडमच्या नाशिकच्या घरी यायला सांगितलं.
राघवच्या बायकोला हे ऐकून एकदम धक्का बसला. ती खूपच चकित झाली, कारण सुदर्शन गुरुजी तिच्या दृष्टिकोनातून खूप सन्माननीय व्यक्ती होते,आपल्या इतक्या जवळचा ,आपल्याला वाटायचं आपण ह्यांना खूप चांगलं ओळखतोय. पण हे काय विचित्र ऐकायला भेटलंय माझ्या नवऱ्याबद्दल.. मला तिथे लगेच जायलाच हवं.. पार्वती सोबत पोरांना घेऊन लगेच इन्स्पेक्टर राघवने सांगितलेल्या पत्त्यावर जायला निघाली.
ती येताच, सुदर्शन गुरुजीला खाली मान घालून तिला सामोरं केलं. ती खूप दुखावली होती, आणि तिच्या डोळ्यांत विश्वासघाताच्या भावना स्पष्ट दिसत होत्या,आपला नवरा इतका कसकाय नीच असू शकतो यावर तिला भरवसाच होत नव्हता...पोरं देखील वडिलांना आशा अवस्थेत पाहून घाबरले आणि पार्वतीला विचारू लागले की," आई बाबांना असं का बसवलं आहे इथे सांग ना "
" तुमच्या बाबांनी नाही नाही त्या देवींची पूजा केली पूर्ण गावभर आणि गाव पुरला नाही म्हणून गावाच्या बाहेर गेलेले म्हणून असं पकडून ठेवलं आहे बाबांना...आता त्यांना अंबाबाई कशी असते ते दाखवावं लागणार" पार्वतीच्या डोळ्यात खूप राग होता त्या रागातच तिने पोरांच्या प्रश्नाला उत्तर दिलं.
"हे काय आहे सुदर्शन? तुम्ही हे सगळं कसं करू शकता? इतक्या दिवस फक्त मुखवटा घालत होता का तुम्ही पवित्रतेचा, लय गावाला सांगायचा पती पत्नीच्या एकनिष्ठ आणि प्रामाणिक नात्याबद्दल... आता हे काय आहे ? हे खरं आहे का ?की हे लोकं तुम्हाला फसवत आहेत ,सांगा ना हे खोटं आहे ते"
सुदर्शन लज्जेने मान खाली घालुन तसाच बसला होता गुडघ्यांवर..
पार्वतीच्या मनातले दुःख समुद्राच्या खोल पाण्यासारखे असह्य होते, जिथे प्रत्येक लाटा आक्रंदन करीत होत्या. तिच्या संसाराच्या गोधडीतील विश्वासाच्या धाग्यांना अचानक ठिणगी लागली आणि त्याचे होमहवन झाले होते. ती ज्या व्यक्तीला देव मानून पुजत होती, त्या व्यक्तीने तिच्या भक्तीचे, तिच्या प्रेमाचे, पवित्रतेचे मूल्य घाणीत फेकले होते.
तिच्या मनात शृंगाराचा पवित्रतेचा अभंग गाणारा सूर अचानक विरून गेला होता,तीचा प्रत्येक अश्रू हा एक शब्द होता, तिच्या पतीच्या विश्वासघाताच्या कहाणीचा, प्रत्येक सुस्कारा तिच्या पवित्र प्रेमाच्या शुद्धतेची साक्ष देत होता. तिचं अंतःकरण जणू काळवलेल्या आकाशासारखं होतं, जिथे एकेक तारा विझून जातो आणि गडद अंधाराने त्याचं अस्तित्व पुसून टाकतो.
क्रमशः
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा