ललाटरेषा
ही गोष्ट आहे दोन सख्या बहिणींची. सख्या असूनही दोघींचे जीवन पूर्णपणे वेगळे आहे.
भाग २
निशाचा जन्म झाला आणि बाळाकाकांच्या घरात लक्ष्मीने आपली दृष्टी स्थिर केली. बाळा काकांना बढती मिळाली आणि घरापासून दूर राहणार्या बाळा काकांना परत मुबईत बदली मिळाली. बाळा काकांना खूश होतेच, पण त्यांची आई पण खूप खूश झाली होती. पण बाळाकाकांचा कडक स्वभाव मात्र कणभर ही बदलला नव्हता. निशा वर्षाची होईपर्यंत गुणा तिला पाजत होती. पण नंतर तिला वरचे दूध, वरण भात असे काही द्यायला सुरुवात केली होती. लहान बाळच ते, ते कसे मोजून मापून खाईल? पण तिचेही थोडे काही उरले वाया गेले तर ते त्यांना आवडत नसे. ते लगेच तिला थोडेच दूध, किंवा भात द्यायला सांगत. लहान मुलांना थोडीच आधी कळते किती भूक आहे, किती खाणार आहे ते. जरा मोठी झाल्यावर निशा आपल्या हाताने खायला लागली. तिच्या बाळ हातातून थोडे थोडे खाली सांडत होते. आणि मग तिला बाळाकाका खूप ओरडत. जसजशी ती मोठी होत होती, तसे बाळाकांची शिस्त तिने अंगीकारायला सुरवात केली. कधी खुशीने कधी ना खुशीने. मधेमधे गुणाच्या आईचे पत्र येई “चार दिवस तरी निशाला घेऊन माहेर पणाला ये.’ पण गटाने जावे असे बाळा काकांना वाटत नसे. मग ते सांगत, “अग तुमचे खेडेगाव आहे, इथल्या सारखे डॉक्टर तिथे नाहीत. मग निशा आजारी पडली तर काय करणार?’ गुणा हे सगळे ऐकून गप्प बसे. तिला समजून येई की ‘एकतर यांची इच्छा नाही मी माहेरी जावे अशी किंवा त्यांना मला सोडायला यायला वेळ नाही. आपल्याला जायला मिळणार नाही हेच खरे.’ कशाच वाईट वाटून घेणे सोडूनच दिले होते गुणानी. ती फक्त गप्प रहायची. मग तिला खूश करायला बाळाकाका स्वतः तिच्या आवडीचा पदार्थ करून तिला खायला घालत असत. एकदिवस तिला स्वयंपाक घरातून सुट्टी मिळत असे.
निशा चार वर्षीची झाली आणि गुणाला परत दिवस राहिले. मग निशा आणि गुणामधे आणखी अंतर पडायला सुरुवात झाली. बाळाकाकांनी गुणाची काळजी म्हणून निघाला स्वतः जवळ झोपवायला सुरू केले. “उगीच झोपेत लाथ मारली तर’ पण निशाला आईच लागायची. थोडे दिवस रडून झाले. हट्ट करून झाला, पण बाळाकाका लक्षच देत नव्हते. शेवटी नावाने आपल्या बाहुलीला जवळ केले. बाहुली कुशीत घेऊन ती एकटीच झोपू लागली. त्यातच एकदा निशाला खूप ताप आला. लहान लेकरू ते, ताप आल्यावर तिला आईच हवी होती. बाळाकाका स्वतः रात्रभर मांडीवर घेऊन बसले होते, पण आईजवळ झोपू दिले नाही. इकडे गुणालाही मनातून खूप वाईट वाटत होते. पण ती काही करू शकली नाही. सातवा महिना लागल्यावर गुणा बाळंतपणासाठी माहेरी आली. गुणाची आई निशाला जवळ घेऊन झोपवायला गेली, पण गुणानेच तिची समजूत काढली. “आई आत्ता तू झोपवशील तिला कुशीत घेऊन, पण तिकडे गेल्यावर पुन्हा तेच होईल. तिला एकटीलाच झोपावे लागेल. आता बाहुली कुशीत घेऊन छान झोपायला लागली आहे. असू दे तशीच.’ गुणा आईला म्हणाली.
“तुला नाही वाटत का तिला कुशीत घेऊन झोपावे असे?’ गुणाची आई तिच्यावर चिडली.
“ काय उपयोग आई? तुझ्या जावयाच्या समोर कुणाचे काही चालते का? ते म्हणतील तेच आणि तसच होतं आमच्या घरी. मला पटत असो किंवा नसो. ते वाईट नाहीयेत, पण त्यांच म्हणणेच ते खरे करतात. आणि वाद घालायचा काही प्रश्नच नाही. कारण ते वाद घालतच नाहीत. आपल्याला गप्प बसवतात. इलाज नाही. हे असेच चालणार.’ गुणाच्या मनातली खळखळ तिने बोलून दाखवली.
“अती काळजी सुद्धा त्रासदायक ठरते काहीवेळा आणि अती शिस्त ही. मूलच आहे ते लहान मुलासारखेच वागणार. पण त्यांच एकच वाक्य असत. “ शिस्त लहानपणापासून शिकवली तरच ती अंगात मुरते. नंतर लावू म्हंटले की मुलं मोठी झाल्यावर ऐकत नाहीत आणि शिस्त ही लावली जात नाही.” आणि ते त्यांचे म्हणणे खरे करतात.’ गुणा नकळत तिला होत असलेला त्रास सांगून गेली.
“प्रत्येकाची वेगवेगळी त-हा, वेगळे वेगळे स्वभाव. चालायचेच, संसार म्हटला की तडजोड ही आलीच.’ गुणाची आई म्हणाली.
“तुला नाही वाटत का तिला कुशीत घेऊन झोपावे असे?’ गुणाची आई तिच्यावर चिडली.
“ काय उपयोग आई? तुझ्या जावयाच्या समोर कुणाचे काही चालते का? ते म्हणतील तेच आणि तसच होतं आमच्या घरी. मला पटत असो किंवा नसो. ते वाईट नाहीयेत, पण त्यांच म्हणणेच ते खरे करतात. आणि वाद घालायचा काही प्रश्नच नाही. कारण ते वाद घालतच नाहीत. आपल्याला गप्प बसवतात. इलाज नाही. हे असेच चालणार.’ गुणाच्या मनातली खळखळ तिने बोलून दाखवली.
“अती काळजी सुद्धा त्रासदायक ठरते काहीवेळा आणि अती शिस्त ही. मूलच आहे ते लहान मुलासारखेच वागणार. पण त्यांच एकच वाक्य असत. “ शिस्त लहानपणापासून शिकवली तरच ती अंगात मुरते. नंतर लावू म्हंटले की मुलं मोठी झाल्यावर ऐकत नाहीत आणि शिस्त ही लावली जात नाही.” आणि ते त्यांचे म्हणणे खरे करतात.’ गुणा नकळत तिला होत असलेला त्रास सांगून गेली.
“प्रत्येकाची वेगवेगळी त-हा, वेगळे वेगळे स्वभाव. चालायचेच, संसार म्हटला की तडजोड ही आलीच.’ गुणाची आई म्हणाली.
आजी, आजोबा आणि इतरांबरोबर निशा छान मजा करत होती. तिचे लाड सुरू होते. आजी तिला रोज नवीन गोष्ट सांगत असे. नववा महिना संपतानाच गुणाच्या पोटात दुखायला लागले. आणि दवाखान्यात नेई पर्यंत तिच्या कळा वाढल्या. तासाभरात तिची सुटका झाली. निशाला बहिण मिळाली. पण ती खूप नाजूक होती. लवकर झाल्यामुळे वजन कमी भरले होते. पण आपल्याला बहिण मिळाली या जाणिवेने निशा मात्र खूप खुश झाली होती.
क्रमशः
©️®️ सौ. हर्षाली प्रसन्न कर्वे
मिरज
मिरज
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा