ललाटलेख भाग ७ (सौ.हर्षाली प्रसन्न कर्वे)

आठ दिवस तसेच गेले. नवव्या दिवशी टेबलवर परत एक चिठ्ठी होती. “ दुबळ्या माणसाला सदिच्छा व्यक्त करण्याचा सुद्धा अधिकार नसतो का?’ बस एवढेच लिहिले होते चिठ्ठीत. निशाला हे वाचून हसूच आले. मंद हसत तिने ती चिठ्ठी फाडून टाकून दिली. अगदी नचिकेत सारखीच. दुसऱ्या दिवशी परत एक चिठ्ठी “आपलं कुणी अनुकरण किंवा द्वेष करायला लागलं की समजावं, आपला उत्कर्ष होतो आहे. (व.पू.)” निशा विचारात पडली “हा माणूस नक्की कोण आहे? आपण तर याला ओळखत ही नाही. आपण याचा अनुकरण किंवा द्वेष का करू?” परत चिठ्ठी फाडून ती कच-याच्या टोपलीत गेली. नचिकेत सगळ बघतच होता. दुसऱ्या दिवशी परत तेच. चिठ्ठीतले वाक्य वेगळे, “सर्वात जीवघेणा क्षण कोणता? खूप सद्भावनेने एखादी शुभ गोष्ट करायला जावं आणि स्वतःचा काहीही अपराध नसताना पदरी फक्त वाईटपणाच यावा, सद्हेतूचीच शंका घेतली जावी हा. (व.पू.)” आज मात्र निशा तिचे हसणे आवरू शकली नाही. नचिकेत समोर जात म्हणाली, “अरे कोण आहे हा पागल, अख्ख व. पू. पाठ करून ठेवलेले दिसते आहे. रोज एक वाक्य लिहीतो, कंसात व. पू. लिहीलेले असते. मला आज हसू आवरतच नाहीये.’ नचिकेत तिच्या हातातली चिठ्ठी घेऊन नाटकीपणे तो ही तिच्या हसण्यात सामिल झाला. खरतरं तिच्या मनमुराद हसण्याकडे बघत रहावे असे त्याला वाटत होते. मनातल्या मनात तो म्हणत होता, “या निर्जीव चेहर्यावर हसू फुलवण्यात तरी मी आज यशस्वी झालो.’
मग मधे बराच काळ तसाच गेला, म्हणजे ऑडीटची कामे खूप जास्त होती आणि दोघेही बाहेर निरनिराळ्या ठिकाणी ऑडीट साठी जात होते. त्यामुळे नचिकेतला सुद्धा वेळ मिळत नव्हता. तिला ऑफिसमध्ये आल्याचे बघितल्या बघितल्या नचिकेत म्हणाला, “गूड मार्निंग, मॅडम.’
“ गूड मार्निंग, पण आज एकदम मॅडम वगैरे!” निशा म्हणाली.
“मग आता तुम्ही मॅडम होणार म्हणजे मॅडमच म्हणायला हवे.” नचिकेत म्हणाला. ँ
“हे काय नवीन?’ निशा म्हणाली.
“तुम्ही लग्न करतात असे ऐकले.’ नचिकेत.
“ कुठल्या न्यूज चॅनेलवर?’ निशा.
“म्हणजे बातमी खरी आहे!’ नचिकेत.
“ अजिबात नाही.’ निशा.
“हूश्य, सुटलो.’ नचिकेत हसत.
“ गप ए, नौटंकी.’ निशा. इतक्यात सरांनी निशाला बोलावले आणि विषय तसाच राहिला.
ईशाचा बारावीचा रिझल्ट लागला. ती काॅलेजमध्ये पहिली आली. बाबांनी जसे निशाला विचारले तसेच ईशाला विचारले, “पुढे काय?’
“ मी सी. एस. करणार आहे.’ ईशा.
“जमणार आहे का तुला? ते सी. ए. पेक्षा अवघड असते.’ बाबा.
“ तरी पण मी सी. एस. करणार आहे. आणि मला तेच करायचे आहे.’ ईशाने स्पष्ट सांगितले.
“ठीक आहे. काय करायचे ते कर. फक्त नापास झालीस तर, परत परत पैसे मिळणार नाहीत.’ बाबा.