ललाटलेख भाग १८ (सौ.हर्षाली प्रसन्न कर्वे)

पाच दिवस खूप फिरून, भरपूर वेळ एकमेकांबरोबर घालवून निशा आणि नची घरी परत आले. मम्मींनी आल्या बरोबर दोघांची दृष्ट काढून टाकली. दोघांची ऑफिस सुरू झाली. रविवारी आईबाबांना भेटून यायचे आणि एरवी ऑफिस ह्यात दिवस आठवडा कसा निघून जाई कळतही नसे. सकाळी म्ममी सगळे बघत, दोघांचा डबा तयार असे, पण निशानेच भरून घ्यायचा. घरी आई डबा, पाण्याची बाटली सगळे बॅगमध्ये भरून ठेवत असे. घरी आल्यावर गरमागरम जेवण तयार असे. इकडे ममींनी आधीच सांगून टाकले होते. “मी सकाळी डबे करीन. संध्याकाळचे मात्र तू घरी येऊन बघायचे. आता मी माझ्या मैत्रिणींबरोबर फिरायला जाणार.” निशाला कितीही प्रयत्न केला तरी घरी यायला साडेसात वाजायचे, मग आल्यावर फ्रेश होऊन ती स्वयंपाक घरात येईपर्यंत नची कूकर लावून भाजी चिरून ठेवायचा. निशाला तसा फार स्वयंपाक येत नव्हता, पण मम्मीपपा दोघेही घरी नसत, त्यामुळे आधी फारसे कुणाला कळले सुध्दा नाही. निशाला त्या दोन तीन महिन्यात नचीने रोजचा स्वयंपाक शिकवला. पण मम्मींना समजले तसा त्यांचा पारा चढला. ऑफिसातून निशाचा पाय दारात पडल्या पडल्या त्या “इतकी कशी ग तू आळशी! तू काम करून येते तसा नचीही काम करून दमतो. तरी तू त्यालाच कामाला लावते?” मम्मी फाडकन बोलल्या. निशा शांतपणे म्हणाली, “मम्मी इतके वर्ष मी कधीच स्वयंपाक केला नाही. मला वेळही नसायचा. मला येत नाही म्हणून नची मला शिकवतो. ह्यात आळशीपणा कुठे आला?” ते नचीने ऐकले आणि पटकन म्हणाला, “ ममी उद्यापासून संध्याकाळी स्वयंपाकासाठी बाई बघ. निशाला ऑफिसमध्ये जबाबदारीचे आणि खूप काम असते. ती स्वयंपाक करणार नाही. निशा चल आज आपण जेवायला बाहेर जायचे आहे.”
“अरे असू दे, मी करते पटकन काहीतरी.” मम्मी उगाच दिखाऊपणे म्हणाल्या, पण नची निशाला घेऊन बाहेर जेवायला गेला. संध्याकाळी स्वयंपाकासाठी बाई येऊ लागली. त्या महिन्यात निशाने पगार झाल्यावर काही पैसे ममींच्या हातात दिले व म्हणाली, “खरेतर मी आधीच द्यायला हवे होते, पण माझ्या लक्षात आले नाही.’
“ अग, नची देतो आणि तसही पपा आहेतच की तू नको देऊस.” ममी तोंडदेखल म्हणाल्या, पण पटकन निशाच्या हातातून पैसे घेतले. हे नचिकेतला समजले. त्या दिवशी नची आणि निशाचे पहिले भांडण झाले. नची खूप चिडला तरी निशाने त्याला समजावले, “अरे, असू देत. त्या सगळ्यांसाठी करतात. मनापासून करतात, त्यांना मी थोडे पैसे दिल्यावर आनंद मिळतोय ना, मग दिले तर कुठे बिघडले?” पण नचिकेतला मात्र ते अजिबात आवडले नाही. ख-याअर्थाने नची आणि निशाच्या संसाराला सुरवात झाली.