ललाटलेख भाग ३१ (सौ.हर्षाली प्रसन्न कर्वे)

दुसऱ्या दिवशी सकाळी सकाळी पप्पा निशा नायर हाॅस्पिटलला हर्षला घेऊन गेले. निशाचे बाबाही आले होते. तिथल्या स्पेशालिस्ट डॉ. द्विवेदी यांना भेटले. आणि त्याची ट्रिटमेंट सुरू झाली. आठवड्यातून एकदा त्याला नायर हाॅस्पिटलला घेऊन जावे लागत होते. दोन महिने अशी ट्रिटमेंट झाल्यानंतर “थोडे दिवस मधे ब्रेक घेऊया.” असे डाॅक्टरांनी सांगितले. त्यांनी औषधे लिहून दिली. त्याचवेळी नचिकेत आणि अनिरुद्ध आठ दिवसांसाठी भारतात आले. निशा अनिरुद्धला मिठी मारून खूप रडली. अनिरुद्ध मात्र हर्षला बघून खूप खूश झाला होता. नचिकेत जाऊन डॉ.मुतालिक आणि डॉ. द्विवेदी दोघांना भेटून आला. डॉ. द्विवेदीनी मात्र नचिकेतला अंधारात ठेवले नाही. निशा आणि इतरांना ते सांगू शकले नव्हते ते त्यांनी नचिकेतला सांगितले, “आपण उपचार करत राहू, पण… पण फक्त तेवढेच आपल्या हातात आहे.’ नचिकेत जे काही समजायचे ते समजला. एक दिवस बोलता बोलता नचिकेत निशाला म्हणाला. “हे बघ निश् तू काही काळजी करू नकोस. तू फक्त हर्षच्या ट्रिटमेंटकडे लक्ष दे. अनिरुद्ध आणि पैशांची काळजी करू नकोस. मी पैसे पाठवतो. तू त्याच्या ट्रिटमेंटचे व्यवस्थित बघ.” आठ दिवस हा हा म्हणता निघून गेले. नचिकेत आणि अनिरुद्ध परत गेले. कंहर्षला घेऊन निशाला सारखे दवाखान्यात जावे लागे. सकाळी लवकर गेले की ती काहीतरी खाऊन जाई, पण ते दिवसभर पुरत नसे. दुपारी जेवायच्या वेळी तिला भूक लागायची. एकदा ती मम्मीना म्हणाली, “ आपण स्वयंपाकाच्या मावशींना सकाळी लवकर बोलवू या का? म्हणजे मला जेवणाचा डबा घेऊन जाता येईल.”
“ते जमणार नाही. आम्ही काही रोज गार खाणार नाही. तुझे तू काय ते बघून घे.” मम्मी म्हणाल्या खरतरं तेव्हाच आपण सरळ आई बाबांकडे निघून जावे असे निशाच्या मनात आले. पण ती शांत राहिली. असेच दिवस जात होते. कधी आईबाबा, कधी संदेश ईशा त्यांच्या मुलीला घेऊन निशाला आणि हर्षला भेटायला येत होते.
एकदा संदेश ईशा आणि त्याची मुलगी संचिता हर्षला भेटायला आले होते. निशा जवळपास नाही असे बघून मम्मी ईशा संदेशला म्हणाल्या, “इतक्या लहान मुलीला घेऊन नको येत जाऊ इथे. तिला काही झाले तर.” ईशाला खूप राग आला ती फाडकन म्हणाली, “ हा काही संसर्गजन्य रोग नाही. आणि भिती आपल्या मनात जास्त असते. संचिता बघा हर्ष बरोबर किती छान खेळते आहे.” ती हे बोलत असतानाच निशा आली आणि म्हणाली, “हे आपल्याला समजते ईशा पण सगळ्यांनाच समजेल असे नाही. सोडून दे.”