ललाटलेख भाग ३४ (सौ.हर्षाली प्रसन्न कर्वे)

दिवस झाल्यावर नचिकेत आणि निशा मम्मीना घेऊन परत गेले. कशातरी दोन महिने मम्मी तिकडे राहिल्या आणि परत आपल्या घरी आल्या. पण त्याला दोन महिन्यात निशाला बोलायची एकही संधी त्यांनी सोडली नाही. “तिकडे मारे सगळ्या कामाला बाई लागत होती. इकडे बाईच मिळत नाही. मग सगळे कसे होते सहज!” हे ते सारखे बोलून दाखवत. फक्त पप्पा नुकतेच गेले होते म्हणून निशा गप्प होती. निरंजनकडे जायला त्यांना तोंडच नव्हते. कारण लग्न झाल्यापासून त्यांनी सुजाताला वागणूक तशीच दिली होती. कधी गेल्या अमेरिकेला तरी त्या सुजाता आणि तिच्या आईवडिलांशी नीट वागत नव्हत्याच, पण दोन्ही मुली झाल्या म्हणून सुद्धा त्यांचा राग होता. निरंजन आणि सुजाता मात्र त्यांना मनापासून बोलावत होते.
आईचे आजारपण आणि पप्पांना अचानक जाण्यामुळे निशाची खूपच रजा झाली. “आता दोन तीन वर्षे तरी काही इतकी रजा मिळणार नाही.” असा विचार करून तिने अनिरुद्धला परीक्षा झाल्यावर बोलावून घेतले. तेवढाच त्याचा सहवास मिळेल. अनिरुद्ध अगदी मोजून पंधरा दिवस आला. त्याला पंधराव्या दिवसांत नोकरी जाॅईन करायची होती. तेवढे तर तेवढे अनिरुद्ध भेटला, आपल्या जवळ राहिला हेच निशासाठी खूप होते. तेच तिचे टाॅनिक होते.
पप्पांच्या नंतर नचिकेतने मुंबईत आणखी एक फ्लॅट घेतला. इकडे आल्यापासून त्यांना प्रशस्त जागेत रहायची सवय होती. त्यांचे लिव्हिंग स्टॅण्डर्ड पण बदलले होते. त्यांनी तीन बेडरूमचा मोठा लॅव्हीश फ्लॅट घेतला. मम्मीच्या घरापासून पंधरा वीस मिनिटांच्या अंतरावर हा नवीन फ्लॅट होता. निशा मम्मीच्या घरी रहाणार नाही हे तिने आधीच स्पष्ट केले होते. आणि भारतात कधी काही दिवसांसाठी येणे झाले तरी त्यालाही प्रशस्त जागेतच रहायला आवडणार होते. त्याचा आधीचा घेतलेला फ्लॅट ही खूप लहान होता आणि जूना ही झाला होता. “माणसाला नेहमीच असे वाटते की सारे काही आपण करतो. पण देवाची करणी वेगळी असते.” इकडे नचिकेतने फ्लॅट घेतला, तिकडे निशाच्या आईचा कॅन्सर पुन्हा उद्भवला. त्यावेळी बरोबर संचिताचे दहावीचे महत्त्वाचे वर्ष होते. ईशाला सारखे सारखे आईबरोबर दवाखान्यात जाणे शक्य नव्हते. बाबांनी निशाला फोन केला. निशा भारतात परत आली. यावेळी ती येतानाच दोन महिन्यांची सुट्टी सांगून आली होती. किती दिवस लागतील आणि पुढे काय होणार हे तिला तरी कुठे माहिती होते. फक्त आईला आपला आणि आपल्याला आईची जास्तीत जास्त सेवा करता यावी इतकेच तिला वाटत होते.