देवी रक्षति रक्षितः.. भाग ६३

"माते, शांत हो.. आम्ही तुला शरण आलो आहोत. तुला शरण आलेल्यांच्या मनातील भीती नाहीशी करण्यास तुझे पायही समर्थ आहेत. शांत हो माते.. शांत हो.." ते मंत्र ऐकून संतापलेली शांभवी हळू हळू शांत होऊ लागली. ते बघताच त्या माणसाने रुद्रला खुणावले. रुद्रच्या चेहर्‍यावर आश्चर्य दिसत होते. आज्ञा मोडू नये म्हणून तो बाहेर गेला. आत येताना तो अंघोळ करुन कद नेसून ओलेत्यानेच आला होता. तो तेजस्वी पुरूष अजूनही मंत्रजप करत होता. रुद्रने आपली सॅक उघडली. त्यातले एकेक यंत्र तो बाहेर काढू लागला. ती यंत्रं बघून पार्थ स्तिमित झाला. जयंतीसुद्धा दोन क्षण रडणं विसरली. रुद्रने ती यंत्र शांभवीने ठेवलेल्या यंत्रांच्या मध्ये ठेवली. ती तशी ठेवताच ती पूर्ण गुहा प्रकाशाने न्हाऊन निघाली. मगाशी चिडलेली शांभवी आमूलाग्र बदलली. तिच्या चेहर्‍यावरचा चिडका भाव जाऊन सुंदर हसू उमलले. तिने प्रेमाने रुद्रकडे बघितले. त्याने आत यावे म्हणून आपला हात पुढे केला. रुद्रने तो हात हातात घेत त्या यंत्रात प्रवेश केला. तसे करताच आधीपेक्षा कितीतरी पटीने गुहेत प्रकाश निर्माण झाला.