धाकटी सून (भाग ६)

"आई, कसं होईल गं सगळं…? मला तर भिती वाटते… खरं सांगू, माझा ना इथे जीव घुसमटतोय… ! कधी कधी वाटतं, श्वास घ्यायलाही परवानगी घ्यावी लागणार नाही ना? घरात अगदी भाजी कोणती करायची, हे सुद्धा विचारून करावं लागतं… आपल्या आवडीची साधी भाजीही आपण खाऊ शकत नाहीत. किती स्वप्न पाहिली होती; पण इथे नवऱ्यासोबत साधं बाहेरही जाणं होत नाही. माझ्या सगळ्या मैत्रिणी आपापल्या कुटुंबासोबत मस्त हिंडतात, फिरतात, बाहेर जेवायला जातात, सिनेमाला जातात… इथे सिनेमा-नाटकाला जाणं तर सोडंच… टीव्ही वर आपल्या आवडीची मालिका बघण्याची परमिशन नाहीये." डोक्यात विचारांचा कल्लोळ घेऊन सायलीने तिच्या आईला फोन लावला होता, फोनची रिंग जात होती, पण सायलीची आई फोन उचलत नव्हती. सायलीने चार-पाच वेळा फोन केला होता पण तिकडून काही प्रतिसाद आला नव्हता. सायली थोडी काळजीतच आपल्या रुममध्ये बसली होती. तेवढ्यात तिचा मोबाईल वाजला.