संवाद थांबला की नातं मरते, ते एकांताच्या पलीकडचं सत्य...सुनिल पुणेTM 8007939422
नाती म्हणजे केवळ दोन व्यक्तींच्या भेटीचा योग नाही, तर ती दोन मनांमधल्या संवादांची गुंफण असते. संवाद हा नात्याचा प्राणवायू. शब्दांची देवाणघेवाण, नजरेतला स्नेह, हसण्यात दडलेली आपुलकी हाच तो गूढ दुवा जो दोन हृदयांना जोडतो. पण जेव्हा संवाद थांबतो, तेव्हा नकळत सगळं थांबायला लागतं.
सुरुवातीला संवादात थोडा अंतर पडतो, एखादा कॉल चुकतो, एखादं उत्तर उशिरा येतं, आणि आपण म्हणतो, “काही नाही, व्यस्त असतील.” पण काळ जसजसा पुढे सरकतो, तसतसं हे “काही नाही” एक दिवस “आता काही उरलं नाही” मध्ये बदलतं. संवाद हरवला की नातं श्वास घ्यायचं विसरतं.
ज्यांच्या बोलण्यातून प्रेम वाहत असे, तिथे आता केवळ शांतता राज्य करते. त्या शांततेचा आवाज इतका तीव्र असतो की मनाचा प्रत्येक कोपरा हादरतो. कारण जेव्हा शब्द बोलले जात नाहीत, तेव्हा मन बोलायला लागतं पण त्या मनाच्या भाषेला कोणी ऐकत नाही.
नात्यात संवाद थांबतो तेव्हा गैरसमजांची मुळे वाढतात. एकेकाळी विश्वासाची झाडं लावणारे हात आता संशयाची बीजं पेरू लागतात. आणि मग सुरू होतात वाद, आरोप आणि अश्रूंचे हुंदके. या हुंदक्यांमध्ये दडलेली असते अनकथित वेदना ‘आपण काही तरी वाचवू शकलो असतो का?’ असा एकच प्रश्न मनाला खात राहतो.
विश्वास हा एक नाजूक धागा असतो. एकदा तुटला की पुन्हा जोडला जातो, पण गाठ कायम राहते. त्या गाठीमध्ये साठलेलं असतं न बोललेलं राग, न दिसलेलं दुःख आणि न स्वीकारलेली हळहळ. अशा वेळेस मन पुन्हा बोलायला धजत नाही, कारण भीती असते पुन्हा कुणीतरी सोडून जाईल की काय?
आणि मग उरतो फक्त एकांत.
हा एकांत म्हणजे शांततेचं कारागृह जिथे आठवणी कैद होतात, आणि मन रोज त्याच भिंतींवर डोके आपटत राहतं. तो एकांत नात्याचा शेवट नसतो, पण त्याच्या शेवटाची साक्ष असतो. ज्या जागी कधी प्रेमाचं घर होतं, तिथे आता रिकामेपणाचं वादळ असतं.
हा एकांत म्हणजे शांततेचं कारागृह जिथे आठवणी कैद होतात, आणि मन रोज त्याच भिंतींवर डोके आपटत राहतं. तो एकांत नात्याचा शेवट नसतो, पण त्याच्या शेवटाची साक्ष असतो. ज्या जागी कधी प्रेमाचं घर होतं, तिथे आता रिकामेपणाचं वादळ असतं.
पण या सर्वातून एक शहाणपणाचा धडा मिळतो —
संवाद हा नात्याचा श्वास आहे, आणि जोपर्यंत श्वास आहे तोपर्यंत जीवन आहे. एखादं नातं वाचवायचं असेल तर बोलणं सुरू ठेवा. गैरसमजांच्या भिंतींपेक्षा शब्दांचे पूल मजबूत असतात. प्रेम व्यक्त करा, भावना जपा, कारण “कळेल कधीतरी” या वाटेत अनेक नाती हरवून जातात.
संवाद हा नात्याचा श्वास आहे, आणि जोपर्यंत श्वास आहे तोपर्यंत जीवन आहे. एखादं नातं वाचवायचं असेल तर बोलणं सुरू ठेवा. गैरसमजांच्या भिंतींपेक्षा शब्दांचे पूल मजबूत असतात. प्रेम व्यक्त करा, भावना जपा, कारण “कळेल कधीतरी” या वाटेत अनेक नाती हरवून जातात.
शेवटी एवढंच,
जेव्हा संवाद संपतो, तेव्हा फक्त वाक्य थांबत नाहीत… थांबतं एक आयुष्य, एक नातं, आणि एका मनाचा उरलेला धडधडता भाग. म्हणूनच, जे आपलं आहे त्याच्याशी बोला कारण शब्द संपले की नाती टिकत नाहीत, फक्त आठवणी जगतात.
सुनिल पुणेTM 9359850065, sunilpunetm.blogspot.com
जेव्हा संवाद संपतो, तेव्हा फक्त वाक्य थांबत नाहीत… थांबतं एक आयुष्य, एक नातं, आणि एका मनाचा उरलेला धडधडता भाग. म्हणूनच, जे आपलं आहे त्याच्याशी बोला कारण शब्द संपले की नाती टिकत नाहीत, फक्त आठवणी जगतात.
सुनिल पुणेTM 9359850065, sunilpunetm.blogspot.com
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा