दुर्गा 23

आर्याने दुर्गाला रागवल्यावर दुर्गा चिडत रडतच दुसऱ्या रूम मध्ये गेली होती….त्याचे बोलणे तिच्या मनाला खूप लागले होते . आर्याच्या कामापुढे माझं काहीच अस्तित्व नाही , त्याच्या जीवनात मला काहीच महत्त्व नाही , त्यांचं माझ्यावर प्रेम नाही , या भावनेने तिला ग्रासले होते . तिने रूममध्ये येत रडतच लगेच आपले कपडे पिशवीत भरायला घेतले, कपडे भरता भरता तिला तिचा आणि तिच्या आईचा फोटो दिसला. हा एकच तिच्या आईचा फोटो तिच्या जवळ होता, तो नेहमी ती तिच्याजवळ ठेवत होती . आईचा फोटो दिसला आणि तिला परत रडू कोसळले. आई नंतर आर्याच होता ज्याच्यावर तिचा जीव होता , त्याच्यामुळे तिचे आयुष्य सुंदर झाले होते, ज्याच्या सहवासाने... ज्याला बघून तिला जगण्यासाठी नवी उमेद मिळत होती , जगण्याची नवीन सुंदर कारण मिळत होते….. तोच तिला आज खूप बोलला होता . तिला आतून खूप तुटल्यासारखे वाटत होते , तिच्या सुरक्षित आयुष्यासाठी आई सुटली होती आणि आता आर्यापासून दूर झाली होती . तिला आता तिचा जीव खायला उठत होता , समोर सगळं अंधारमय दिसत होते . दुर्गा तिथेच एका कोपऱ्यात कोणाला दिसणार नाही अशी बसली होती... हातात आईचा फोटो आणि डोळ्यात सतत वाहणारे अश्रू …..तिचा एक मन म्हणत होते की आर्याला जाऊन जाब विचारावा, इतके प्रेमात पाडून तो असे कसे बोलू शकतो? असे कसे स्वतःपासून दूर लोटू शकतो ? ...दुसरे मन बोलत होते की कुणाच्या आयुष्यात अशी ढवळाढवळ नाही करता येत, प्रेमात जबरदस्ती नाही , कोणाला आपल्या आयुष्यात जबरदस्ती नाही बांधून ठेवता येत…. असे बरेच विचार तिच्या डोक्यात धुमाकूळ घालत होते आणि अश्रू डोळ्यात…. कितीही पुसले तरी थांबायचं नाव नव्हते घेत.