एक स्त्री म्हणून जगताना...3

आता तिला तिच्या आत्याने नेलं. तिच्या आत्याकडे तिचं नामकरण केलं गेलं.तिला नाव दिलं स्मिता.
आत्या तिला खूप जीव लावत असे.अगदी ती कुठे धडपडू नये म्हणून तिच्या मागे पुढे ,मागे पुढे डोळ्यात तेल घालून तिच्यावर लक्ष ठेवत असे. तिचे बोबडे बोल आणि छम छम वाजणारे पैंजण जणू स्वर्गाचिच अनुभूती आत्याला देत असत.आता आत्याच्या जगण्यालाही एक दिशा मिळाली होती.आत्या तिच्यासाठी नव्या उमेदीने उठून उभी राहिली होती.नवऱ्याच्या जाण्याच दुःख थोडं मागे सारून स्मिताच्या भविष्यासाठी तजवीज करू पाहत होती.