Login

मन उधाण वाऱ्याचे भाग - 21

All three are ready to go for tracking .

श्रावणी -" आपण ते कसं करू शकतो ?"

किरण विचार करू लागला . 

किरण -" एक मार्ग आहे . "

श्रावणी -" काय ?"

किरण -" लवकरच कळेल ."

तो खिशातून फोन काढला आणि कुणाला तरी फोन लावला .

किरण -" हॅलो अन्या ..."

     तो फोनवर बोलत बाहेर गेला . श्रावणी तिथेच थांबली होती . काहीवेळात तो बोलून झाल्यावर बाल्कनीकडे आला . 

किरण -" आता आपण एक वेगळीच क्षण अनुभवणार आहोत ."

श्रावणी -" म्हणजे ?"

इतक्यात घरातून आवाज आला .

शिवानी -" श्रावणी ..."

जोरात आवाज ऐकू आल्याने दोघेही पळतच आत आले . 

किरण -" काय झालं ?"

श्रावणी -" काय झालं एवढं ओरडायला ?"

शिवानी -" मला कॉफी हवाय ."

दोघेही एक मोठासा दीर्घश्वास सोडले . 

श्रावणी -" आणते . किरण तू हि पिणार ?"

किरण -" हो ."

     थोड्यावेळात श्रावणी ट्रेमध्ये तीन कॉफीचे कप घेऊन आली . किरण आणि शिवानी बेडवर बसले होते .

किरण -" आता कसं वाटतंय ?"

शिवानी -" चांगलं वाटतंय ."

श्रावणी दोघांना एक कप देऊन स्वतःही एक कप घेतली . 

किरण -" ऐका ना ."

श्रावणी -" काय ?"

ती खुर्चीवर बसत म्हणाली .

किरण -" आपण उद्या ट्रेकिंगला जाणार आहोत ."

शिवानी -" काय ??? खूप मस्त ..."

शिवानी उत्सुकतेने म्हणाली .

श्रावणी -" उद्या सकाळी ??"

किरण -" नाही ... संद्याकाळी .."

श्रावणी -" काय ??? संद्याकाळी ?"

किरण -" हो ."

श्रावणी -" अरे ट्रेकिंग दिवसा करतात ना ? रात्री कसं जमेल ?"

किरण -" अगं होईल . त्यालाच नाइट ट्रेकिंग म्हणतात . दिवसा ट्रेकिंग केलं तर ऊन आणि घामामुळे त्रास होणार .नाइट ट्रेकिंगला खूप मज्जा येईल ."

शिवानी -" हो ... खूप मज्जा येईल ."

श्रावणी चिंतेत वाटत होती . 

श्रावणी -" पण ट्रेकिंग कुठे करायचं ?"

किरण -" चंदन गडावर ."

शिवानी -" हे कुठं आलं ?"

किरण -" सातारा .."

शिवानी -" वॉव ... खरंच खूप मज्जा येणार आहे ."

किरण -" आणि हा . आपण जाताना ट्रेननी जाणार आहोत . ट्रेनमध्ये तर अजून खूप मज्जा येईल ."

शिवानी -" हो ... श्रावणी आपल्याला बॅग पॅक करावं लागेल ."

श्रावणी -" हो .."

    श्रावणीची ट्रेकिंगची इच्छा होती खरी पण तिला भीतीही वाटत होती . शिवानी बॅग भरायला घेतली . ट्रेकिंगसाठी लागेल ते सामान घेऊ लागली . किरण तिला मदत करू लागला . 

शिवानी -" श्रावणी ."

श्रावणी -" काय ?"

शिवानी -" आपल्याला शॉप्पिंगला जावं लागेल . काही सामान आणावं लागेल ."

श्रावणी -" अच्छा ... मग जाऊयात ."

किरण -" चला मग जाऊयात ."

शिवानी -" हो ... चला . मी तयार होऊन येते ."

     शिवानी अगदी उद्या मारतच तिच्या बेडरूममध्ये गेली आणि दार बंद केली . तिला जाताना पाहताच श्रावणी किरणकडे आली .

श्रावणी -" नाइट ट्रेकिंगला रिस्क वाटत नाही का ?"

किरण -" अगं तिच्याजवळ फक्त 14 दिवस आहेत . तिच्यासोबतच चांगलं क्षण अनुभवायचं आहे . मग थोडी रिस्क घ्यावं लागणार ."

श्रावणी -" ट्रेकिंग करताना काय झालं तर ?"

किरण -" काही नाही होणार . विश्वास ठेव ."

इतक्यात शिवानी तयार होऊन बाहेर आली .

शिवानी -" चला निघायचं ? "

    ती उत्सुकतेने म्हणाली . ती जीन्सची शॉर्ट आणि पांढरी रंगाची टी शर्ट घातली होती . किरणच लक्ष तिच्यावरून जातच नव्हतं . 

शिवानी -" जायचं ना ? "

किरण -" हो .."

श्रावणी -" चला ."

    तिघेही घराबाहेर निघाले . श्रावणी आणि शिवानी एका स्कुटीवर बसले आणि किरण त्याच्या गाडीवरून मॉलच्या दिशेनी निघाले . 

    थोड्यावेळात तिघे मॉलच्या खाली पोहचले . मॉलमध्ये शिरताच शिवानी बॅगच्या दुकानात गेले . ट्रेकिंगसाठी एक छानशी बॅग खरेदी केले . पाण्याची बाटली , टॉर्च अजून खूप काही सामान खरेदी करून ते परत घरी निघाले . 

    सूर्यास्ताची वेळ होती . तिघे घरी पोहचले . शिवानी आता थकली होती . श्रावणीही आता थकली होती . किरणला आता रूमकडे जायचं होत . 

किरण -" चला ... मला निघावं लागेल . माझंही सामान पॅक करावं लागेल . सगळी तयारी करावं लागेल ."

शिवानी -" अरे ... जेवून जा ना ."

किरण -" अगं मला उशीर होणार ."

शिवानी -" प्लिज ... थांब ना . प्लिज .."

    ती अगदी लहानमुलांसारखं हट्ट करू लागली होती . श्रावणीही त्याला इशाऱ्याने थांबण्यास सांगितल.

किरण -" ठीक आहे . मी जेवूनच जाईन . "

शिवानी -" थँक्स .."

    तिला दोघांच सहवास हवं होत . म्हणून ती हट्ट धरत होती . श्रावणी स्वयंपाक घरात जेवणाची तयारी करू लागली . तिला मदत करण्यासाठी किरण स्वयंपाक घरात गेला . त्या दोघांना एकत्र बघून तीच मन जळू लागलं होत . पण तीच एक मन सांगत होत कि तिच्याजवळ थोडेच दिवस उरले आहेत , त्या दोघांना एकत्र राहणंच बरं ठरेल . याच मनःस्तिथीमुळे ती शांत होती . तिला आता मनापासून वाटू लागलं कि ती जग सोडून गेल्यावर किरण आणि श्रावणी एकत्र असावं .

    काहीवेळात स्वयंपाक तयार झालं . किरण आणि श्रावणी जेवण टेबलवर ठेवले . 

श्रावणी -" चल शिवानी जेवायला ये ."

त्या दोघांना बघून तिला बरं वाटू लागलं होत . 

किरण -" शिवानी .... येणार आहेस ना ?"

तीच लक्ष विचलित झालं .

शिवानी -" हो ..."

     ती उठली आणि टेबलजवळच्या खुर्चीवर बसली . श्रावणी तिला ताट वाढून दिली . तिने एक घास तोंडात घातली . 

शिवानी -" अगदी मस्त झालंय श्रावणी . तुम्हीही बसा ना ."

किरण -" हो .."

   तिघेही जेवण आटपले . किरण रूमकडे निघाला . श्रावणी आणि शिवानी रात्रीची गप्पा मारत बसले .

शिवानी -" मी उद्यासाठी खूप एक्सायटेड आहे ."

श्रावणी -" पण उद्यासाठी अजून वेळ आहे ."

शिवानी -" माझ्या जीवनातील शेवटची ट्रिप .."

श्रावणी -" शेवटची ??"

   शिवानीची जीभ घसरली होती . श्रावणीही तीच बोलणं समजून घेतली होती .

शिवानी -" म्हणजे या नंतर परत कधी फिरणं होईल सांगता येत नाही ना ."

    ती काहीतरी बोलून वेळ मारून नेण्याचा प्रयत्न केली . अखेर श्रावणी म्हणाली .

श्रावणी -" आता गप्पा पुरे शिवानी . चल गोळी घे आणि झोप ."

    असं म्हणत ती उठली आणि तिला गोळी दिली . शिवानी नाक मुरडत गोळी घेतली आणि झोपी गेली . श्रावणीही बेडवर पडली . पण तिला उद्याच चिंता वाटत होती . काय होईल ? कसं होईल ? असे कित्येक प्रश्न तिच्या मनात येत होते . विचार करतानाच तिला झोप आलं आणि झोपी गेली .

       दिवस उजाडलं तस श्रावणी कामाला लागली . ऑफिसमधून रज्जा तिने आधीच घेतली होती . दुपारची ट्रेन असल्याने तिला कामात गडबड करावं लागणार होत . शिवानीही तिला कामात मदत करत होती . सर्वकाही बॅग पॅक झाल्यावर हे दोघे शांत झाले .

   दुपारचे बारा वाजले होते . हे पाहून दोघेही तयार होऊ लागले . शिवानीने रोजच्या प्रमाणे शॉर्ट्स आणि वरून टि शर्ट घातली होती . डोक्यावर गोल अशी टोपी आणि मोकळे सिल्की केस सोडलेली , पाठीवर मोठंसं बॅग घातली होती . शिवानी त्यात खूप खुलून दिसत होती . श्रावणीलाही शिवानीने तशीच ड्रेस घालण्यासाठी सांगितली . तीही तशीच तयार झाली .

     इतक्यात किरण घरी आला . तोही तसाच तयार झाला होता . पाठीवर मोठीशी बॅग , शॉर्ट्स घातलेला , त्यावर टी शर्ट  आणि डोळ्यावर गॉगल . 

किरण -" चला निघूया . मी तिकीटही काढलोय . " 

शिवानी -" चला ... आज खूप मज्जा येणार आहे . "

श्रावणी -" हो चला ... "

   घर बंद करून ते स्टेशनकडे जाण्यासाठी रिक्षा पकडले . काहीवेळात ते स्टेशनमध्ये पोहचले होते . गाडी प्लॅटफॉर्मवर नुकतीच लागली होती . तिघेही त्यांच्या सीटवर बसले . शिवानी आणि किरण एकमेकांच्या समोर बसले होते . श्रावणी शिवानीच्या बाजूला बसलेली होती . 

   गाडी निघण्याची वेळ झालेली होती . अचानक एक मुलगी किरणच्या बाजूला येऊन बसली . किरणला थोडं धक्का लागल्याने तो तिकडे पाहिला . श्रावणी आणि शिवानी या दोघींचं लक्ष तिकडे गेलं . ती गडबडीत गाडीमध्ये चढली होती . ती खूप सुंदर दिसत होती . 

*******************************

क्रमशः 

ऋषिकेश मठपती 

पुढील भाग लवकरच . सर्वात आधी तुम्हाला आणि तुमच्या परिवाराच्या सदस्यांना दिवाळीचे खूप सारे शुभेच्छा ... हि दिवाळी गोड जावं हि ईश्वरी प्रार्थना .... हा भाग कसा वाटला हे नक्की सांगा . कंमेंट करा . तुमच्या कंमेंटमुळे मला लिहिण्यास स्फूर्ती भेटते . आवडल्यास नक्की शेअर करा . धन्यवाद