दुसऱ्या दिवशी गिरीशला सुट्टी होती.आपल्या कारमध्ये संगीताला घेऊन तो मॉलमध्ये निघाला.तेवढ्यात तो पुन्हा त्याच सिग्नलजवळ थांबला.प्रज्ञा पुन्हा त्याच्या गाडी जवळ गेली.त्याने खिडकीतून तिच्याकडे बीभत्स नजरेने पाहिले.
“ हे घ्या पैसे.”संगीता प्रज्ञाला पैसे देत म्हणाली.
संगीताकडे अत्यंत रागाने कटाक्ष टाकत गिरीश चवताळत म्हणाला,
“ वाह! तू कधीपासून माझ्या पैशांवर हक्क गाजवायला लागलीस? बायको आहेस ना माझी,घरी बसून आयतं खातेस ना?मग उगाच पैशाचा उन्मत्तपणा दाखवत फिरायचं नाही.त्यासाठी पुरुषाची भूक भागवावी लागते,पोटाची आणि मनाचीही!”
संगीताकडे अत्यंत रागाने कटाक्ष टाकत गिरीश चवताळत म्हणाला,
“ वाह! तू कधीपासून माझ्या पैशांवर हक्क गाजवायला लागलीस? बायको आहेस ना माझी,घरी बसून आयतं खातेस ना?मग उगाच पैशाचा उन्मत्तपणा दाखवत फिरायचं नाही.त्यासाठी पुरुषाची भूक भागवावी लागते,पोटाची आणि मनाचीही!”
त्याने पुन्हा एकदा अत्यंत घाणेरड्या नजरेने प्रज्ञाला न्याहाळले.
प्रज्ञा तिथून कशीबशी बाजूला गेली आणि खुप रडली.प्रज्ञाचा एक स्त्री म्हणून आत्मविश्वास ढासळला.ती घरी गेली. रात्र सरत होती. आपल्या स्त्रीत्वाच्या प्रवासात आलेल्या अडचणींना आठवत ती व्यथित झाली.तिला तिच्या वडिलांचे शेवटचे शब्द आठवले,
प्रज्ञा तिथून कशीबशी बाजूला गेली आणि खुप रडली.प्रज्ञाचा एक स्त्री म्हणून आत्मविश्वास ढासळला.ती घरी गेली. रात्र सरत होती. आपल्या स्त्रीत्वाच्या प्रवासात आलेल्या अडचणींना आठवत ती व्यथित झाली.तिला तिच्या वडिलांचे शेवटचे शब्द आठवले,
“ स्त्री कायम अबला राहणार..तिने कितीही सबला होण्याचा प्रयत्न केला तरीही पुरुषाची जात तिला नेहमीच एक उपभोगाची वस्तू म्हणूनच पाहिल.”
त्यावर तिने आपल्या वडिलांना देखील खडे बोल सुनावले होते,
“अर्धनारीनटेश्वर ही उपमा साक्षात शंकराला दिलेली आहे.
पुरुष असूनही स्त्री म्हणून वावरणे हा माझा हक्क आहे कारण ती माझी नैसर्गिक गरज आहे. त्यामुळे एक स्त्री म्हणूनच मी यापुढे समाजात वावरणार आहे.”
“अर्धनारीनटेश्वर ही उपमा साक्षात शंकराला दिलेली आहे.
पुरुष असूनही स्त्री म्हणून वावरणे हा माझा हक्क आहे कारण ती माझी नैसर्गिक गरज आहे. त्यामुळे एक स्त्री म्हणूनच मी यापुढे समाजात वावरणार आहे.”
तेवढ्यात तिला संगीताचा केविलवाणा चेहरा आठवला. गिरीशचे महिलांबद्दल असणारे वाईट विचार ऐकून हा नक्कीच आपल्या बायकोला त्रास देत असणार याची प्रज्ञाला खात्री पटली.
संगीताच्या दिवसाची सुरुवात रोजच कटकटीने होत असे. संगीताला कळतच नव्हते की तिचं काय चुकत आहे;कारण गिरीश तिला नेहमीच टोकायचा, रागवायचा आणि कधी कधी तर मारायचासुद्धा ;परंतु केवळ मुलासाठी आणि शिक्षण असूनही नोकरी सोडल्यामुळे ती त्याचा मानसिक छळ सहन करत होती. कधी गिरीशच्या आईला एखादा दिवस फोन केला नाही म्हणून तर कधी गिरीशच्या वडिलांसोबत बोलताना सख्ख्या मुलीसारखा अतिमोकळेपणा दाखवला म्हणून गिरीश सतत तिच्यावर चिडायचा, स्वतःचे वर्चस्व गाजवायचा.
संगीताला कधीही त्याला न विचारता बाहेर जाण्याची मुभा नव्हती. तसेच तो जो ड्रेस घेईल तोच तिने घालायचा हे ठरलेले असायचे. तिने कधी स्वतःची निवड दाखवली तर , ‘जास्त शहाणी होऊ नकोस, मी जे घेईल तेच घालायचं’ ,असे तो म्हणायचा.
एकदा ऑफिसमधून संध्याकाळी गिरीश घरी आला.
संगीता म्हणाली," गिरीश मला जॉब करायचा आहे.”
संगीता म्हणाली," गिरीश मला जॉब करायचा आहे.”
"आता हे काय नवीन काढलंस? डोकं फिरलय का तुझं की देऊ एक कानाखाली!"
"मला माहित होतं तू असंच बोलणार. म्हणून हे घे डिव्होर्स पेपर्स.. सही कर त्यावर. मी तुझ्यासाठी,आपल्या घरासाठी आणि रोहनसाठीच माझा चांगला जॉब सोडला होता.आता रोहन समजदार झाला आहे.आजवर तू मला घरातील मोलकरीन समजून वागणूक दिलीस. बास आता..जिथे एका स्त्रीला सन्मान,आदर नाही तिथे मला राहायचं नाही."
“ ए जास्त शहाणी होऊ नकोस.कोणी शिकवलं तुला हे सगळं? महिला नेहमी अबलाच असतात समजलं ना? कोण आहे तुझे कान भरवणारं? सांग कोण आहे? की माझ्या पाठीमागे एखादा यार गठवलास?”
©® सौ प्रियंका शिंदे बोरुडे
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा