पित्ताशयाच्या खड्यांचं निदान झालं तर त्यावर काय उपाय करता येऊ शकतील ते बघू.उपायजर एखाद्यास पित्ताशयाच्या खड्यामुळे त्रास होत असेल आणि काविळ नसेल तर शस्त्रक्रिया करुन हे खराब झालेलं पित्ताशय व खडे काढून टाकता येते. ही शस्त्रक्रिया पोटाची चिरफाड न करता दुर्बिणीद्वारे (Laparoscopy) केली जाते. त्यामुळे रुग्ण दुसऱ्या दिवशी घरी जाऊ शकतो व पोटावर टाके, जखमेत व्रण राहत नाही. ही शस्त्रक्रिया सोपी, सुलभ असते. यानंतर त्या व्यक्तीला त्रास होत नाही. कारण पचनास लागणारा पित्तरस सरळ लहान आतड्यात नियमित प्रमाणात येत राहतो.जर एखाद्यास पित्ताशयाच्या खड्यामुळे काविळ असेल तर दुर्बिणीद्वारे पित्तनलिकेतील खडे काढले जातात व एक प्लास्टिकची नळी (stent) पित्तनलिकेत टाकून काविळ कमी होते. पुन्हा होऊ नये म्हणून दुर्बिणीद्वारे पित्ताशय काढणं उचित. काही रुग्णांना शस्त्रक्रियेची गरज लागते ज्यामध्ये पित्तनलिका ही लहान आतड्यास जोडली जाते.खडे होण्याचं टाळण्यासाठी काय करावं ?जेवणातील तेल-तूपाचं प्रमाण (स्वयंपाकातील) योग्य प्रमाणात असावं, म्हणजे फोडणीसाठी माफकतेल, भातावर थोडं साजूक तूप (हे लोणी कढवून घरी बनवलेलं तूपच असावं) इतकं चालेल. पनीर, खोबर व शेंगदाण्याचाही वापर माफक प्रमाणात करावा.तळलेले पदार्थ, फास्ट फूड वरचेवर खाऊ नये.जेवणात रोज कोशिंबीर वा सॅलड घ्यावे.चिकू , सफरचंद, पपई, संत्री, मोसंबी, केळ अशी फळे आवर्जून खावीत.रोज नियमित व्यायाम करावा. एक तास रोज चालायला जावं.पित्ताशयातील खडे विरघळण्याची काही औषधं उपलब्ध आहेत खरी, पण ती बरीच वर्षे घ्यायला लागतात. तसंच ती बरीच खर्चिक असतात व खडे विरघळण्याचे प्रमाण अनिश्चित असतं. दुसरा धोका म्हणजे या अवधीत एखादा खडा अडकून काही दुष्परिणाम होणार नाहीत असं सांगता येत नाही.त्रास न होणारे खडे(Silent or asymptomatic stones)पित्ताशयातील खडे असणाऱ्या ७० - ८० टक्के रुग्णांना त्याचा काही त्रास होत नाही. त्यातले काही सोनोग्राफीमध्ये दिसतात. अश्या खड्यांना सायलेंट खडे म्हणतात. जर खड्यांचा काही त्रास नसेल, ते लहान असतील व पित्ताशय जाड झालं नसेल तर असे खडे काढणं आवश्यक नसतं. केवळ सोनोग्राफीमध्ये खडे आहेत म्हणून ते काढावेत हे गरजेचं नाही. त्यावर फक्त लक्ष ठेवावं व डॉक्टरांच्या सल्ल्यानेच उपचार करावे. सोनोग्राफीच्या रिपोर्टने घाबरून न जाता जर खड्यामुळे त्रास होत असेल, तरच त्यावर शस्त्रक्रिया करण्याची गरज असते.