घरकुल आपुले छान _भाग ३

साखरपुडा झाल्यानंतर मेहंदी, संगीत, हळद असे एकेक कार्यक्रम झाले. सर्व कार्यक्रमात प्रीती खूपच देखणी दिसत होती. निमगोरी, मध्यम उंचीची, कमनीय बांध्याची प्रीती कोणत्याही रंगाच्या वेषात शोभून दिसत होता.‌समीरची नजर तिच्यावरून हटतच नव्हती. एकदा गुरुजींनी काय करायला सांगितलं आणि त्याने भलतंच काहीतरी केलं. जमलेले सगळे लोक हसायला लागले आणि समीरची मस्करी करू लागले. लग्नाचा दिवस उजाडला तेव्हा प्रीतीचे आई-बाबा आणि इतर सर्व नातेवाईक खूपच भावुक झाले. घरातून निघताना वधूवेषात प्रीती खूपच खुलून दिसत होती. आई-बाबांच्या गळ्यात पडून रडताना तिच्या मनात आलं हे कोणी सगळे रीतीरीवाज केले असतील की लग्न झाल्यावर मुलींनी सासरी जायचं. मोठ्या दिमाखात विवाह सोहळा संपन्न झाला. उपस्थितांनी प्रीती आणि समीरचं मनापासून अभिनंदन केलं. दोघांचा जोडा खूप अनुरूप दिसत होता. जेवण, डेकोरेशन एकंदरीत सर्व व्यवस्थेबद्दल सर्व पाहुणे खुश होते. लग्न झाल्यावर प्रीतीने रानडेंची सून म्हणून त्यांच्या घरात प्रवेश केला. पूजा, हनिमून या सर्वांमध्ये नव्या नव्हाळीचे दिवस खूपच आनंदात गेले. सासरी आलेल्या पाहुण्यांशी प्रीती खूपच अगत्यपूर्वक वागत होती त्यामुळे सर्वांनी तिचं भरभरून कौतुक केलं. समीरच्या आईला सर्वांनी सांगितलं की तुमच्या घराला साजेशी सून मिळाली सर्वात मिळून मिसळून वागणारी.
रानडे कुटुंबाला नोकरी करणारी सून नको होती आणि प्रीतीला मुळातच नोकरीचा कंटाळा होता त्यामुळे तिने दोन वर्षातच नोकरी सोडली होती. त्यांच्या घरात स्वयंपाकासाठी आणि वरकामासाठी नोकर माणसं होती. त्यामुळे तिथे काम असं काहीच नव्हतं. सासुबाई अधून मधून स्वयंपाक घरात जाऊन प्रत्येकाच्या आवडीचं काहीतरी बनवत असत. प्रीती तेवढे सुद्धा काही करत नव्हती अर्थात कोणाला त्याबद्दल काही आक्षेप नव्हता. एकंदरीत माहेरसारखेच सुखाचे जीवन प्रीतीच्या वाट्याला आलं होतं.