Login

रेल्वे स्टेशनवरील भेट – भाग ४

रेल्वे स्टेशनवरील भेट
रेल्वे स्टेशनवरील भेट – भाग ४

स्टेशनवर पडणाऱ्या हलक्या पावसाच्या थेंबांप्रमाणेच अमृताच्या मनात असंख्य प्रश्न पडत होते. तिच्या हातातली छत्री तिने घट्ट धरली होती, पण तिच्या मनाची पकड सुटत चालली होती. "अमृत" हे नाव पाहताच तिच्या अंगावर काटा आला.

काय असू शकतं या छत्रीचं रहस्य? आणि हे नाव?

तिच्या मनात विचारांचं वादळ उठलं. तिने आजोबांकडे पाहिलं. त्यांच्या चेहऱ्यावर एक वेगळंच गूढ भाव उमटलं होतं, जणू ते काहीतरी लपवत होते… किंवा त्यांना काहीतरी आठवत होतं.

गेल्या आठवणींचा पडदा

"आजोबा, हे नाव इथे का आहे?" तिचा आवाज किंचित थरथरत होता.

आजोबा काही क्षण शांत राहिले. त्यांनी डोळे मिटले आणि जणू काही भूतकाळात रममाण झाले. त्यांचे ओठ मंद हलत होते, जणू ते काही आठवायचा प्रयत्न करत होते.

मग त्यांनी डोळे उघडले आणि मंद स्वरात म्हणाले, "गोखले यांच्या बेपत्ता होण्याआधी त्यांनी मला सांगितलं होतं—‘जर मी कधी परत आलो नाही, तर एक अमृत नावाची व्यक्ती माझा शोध पूर्ण करेल.’"

"पण… आजोबा, हे नाव मीच का?" अमृताच्या मनात गोंधळ उडाला.

भूतकाळाचे संदर्भ

आजोबांनी तिच्याकडे एक दीर्घ नजर टाकली आणि म्हणाले, "कारण इतिहास स्वतःला पुन्हा पुन्हा शोधत राहतो, अमृता. काही गोष्टी नियतीने आधीच ठरवलेल्या असतात. कदाचित तुला या छत्रीमागचं सत्य शोधायचं आहे… कदाचित ते तुझ्या पूर्वजन्माशी जोडलेलं असू शकतं!"

अमृता दचकली. "पूर्वजन्म?"

ती वैज्ञानिक विचारसरणी असलेली मुलगी होती. अशा गोष्टींवर तिचा फारसा विश्वास नव्हता. पण गेल्या काही दिवसांत घडणाऱ्या घटनांनी तिचा मेंदू सुन्न झाला होता. त्या अनोळखी वृद्धाने तिला का छत्री दिली? त्या छत्रीवरचं नाव तिचंच का?

हे सगळं निव्वळ योगायोग होता की त्यामागे खरंच काही रहस्य होतं?

"म्हणजे मीच ती 'अमृत'?" तिने स्वतःशीच पुटपुटलं.

"कदाचित." आजोबा गंभीर स्वरात म्हणाले. "काही गोष्टी शोधाव्या लागतील. त्या वृद्ध माणसाने तुला छत्री दिली, हे काही साधं प्रकरण नाही. त्याच्याकडे काही गूढ माहिती असली पाहिजे."

अनुत्तरित प्रश्न आणि पुढील शोध

"मग पुढे काय?" अमृताने विचारलं.

आजोबांनी विचार करत उत्तर दिलं, "गोखले शेवटचे कुठे दिसले होते, हे शोधावं लागेल. त्यांच्या बेपत्ता होण्याबद्दल पोलिस स्टेशनमध्ये फाईल होती. कदाचित अजूनही असेल."

"आणि त्या वृद्धाचा काहीतरी संबंध असावा?" अमृताने अंदाज लावला.

"होऊ शकतो." आजोबांनी डोकं हलवलं. "आणि एक गोष्ट लक्षात ठेव, अमृता—तू जी गोष्ट शोधतेयस, ती तुला शोधत असते."

अमृताने छत्री हातात घेतली. तिच्या चेहऱ्यावर आता भीती नव्हती. तिने निर्धाराने मान हलवली.

"ही गोष्ट इथेच थांबवायची नाही. मला सत्य जाणून घ्यायचंय!"

आणि त्या क्षणापासून, ती एका अनोख्या प्रवासाच्या दिशेने निघाली…

(पुढील भागात – गोखले यांच्या बेपत्ता होण्यामागचं रहस्य, आणि अमृताच्या शोधाला लागलेला धक्का!)
लेखिका -जान्हवी साळवे.

🎭 Series Post

View all