रेल्वे स्टेशनवरील भेट– शेवटचा भाग
सकाळचे कोवळे उन्ह पुण्याच्या ऐतिहासिक दस्तऐवज विभागाच्या जुन्या इमारतीवर पडलं होतं. मोठमोठ्या लाकडी कपाटांमध्ये जुन्या फाईलींचा पसारा होता. त्यांच्यात वर्षानुवर्षं साठलेली धूळ आणि काळाच्या आठवणी मिसळल्या होत्या.
अमृता आणि तिचे आजोबा जुन्या पोलीस रेकॉर्ड्स तपासत होते. १९४७ मध्ये बेपत्ता झालेल्या लोकांच्या फाईली शोधणं हे सुलभ नव्हतं. कितीतरी तास त्या कागदांच्या ढिगाऱ्यात घालवल्यावर, शेवटी एक महत्त्वाची फाईल त्यांना सापडली.
फाईलच्या मुखपृष्ठावर ठळक अक्षरात लिहिलं होतं—
"अनंत गोखले – बेपत्ता"
अमृताच्या हृदयाची धडधड वाढली. तिने घाईघाईने फाईल उघडली. आत जुन्या, जर्द पिवळसर पडलेल्या कागदपत्रांचा गठ्ठा होता. पहिल्याच पानावर एक हस्तलिखित पत्र व्यवस्थित दुमडून ठेवलेलं होतं. त्या कागदावरच्या शाईला वय झालं होतं, पण अक्षरं स्पष्ट होती.
अमृताने तो कागद अलगद उलगडला आणि वाचायला सुरुवात केली.
गोखले यांचं शेवटचं पत्र होत ते
प्रिय मित्रा,
जर तू हे पत्र वाचत आहेस, तर याचा अर्थ मी या जगात नाही.
१९४७ मध्ये स्वातंत्र्यलढ्यात गुप्तपणे कार्यरत असताना मी काही महत्त्वाची कागदपत्रं घेऊन अचानक गायब झालो. ही कहाणी तशीच सोडून देणं योग्य नाही, कारण ती इथंच संपत नाही...
मला खात्री आहे, मी पुन्हा जन्माला येईन. कदाचित नव्या शरीरात, नव्या ओळखीने, पण त्याच आत्म्याने.
माझ्या शोधात निघालेल्या व्यक्तीला हे पत्र सापडेल, याची मला खात्री आहे.
आणि त्याचं नावही... "अमृत" असेल.
जर त्या व्यक्तीला हे पत्र सापडलं, तर तिला सांग—मी पुन्हा आलोय, फक्त वेगळ्या रूपात.
- अनंत गोखले
गूढाचा शेवट, की नव्या प्रवासाची सुरुवात?अमृताच्या हातून पत्र निसटून खाली पडलं. तिच्या संपूर्ण शरीराला एक विलक्षण थरारक कंप आला.
"आजोबा..." तिचा स्वर थरथरत होता. "याचा अर्थ..."
तिच्या आजोबांनी तिच्या डोक्यावर मायेने हात ठेवला. त्यांचे डोळे खोल विचारात मग्न होते. काही वेळ शांत राहून त्यांनी हळूच सांगितलं,
"काही गोष्टींची उत्तरं आपल्याला शब्दांत मिळत नाहीत, अमृता... पण इतकं नक्की—तू या कहाणीचा अविभाज्य भाग आहेस."
अमृताने खोलीभर नजर फिरवली. तिच्या मनात हजारो विचारांची गर्दी उसळली होती. अनंत गोखले... स्वातंत्र्यसैनिक, बेपत्ता व्यक्ती, आणि आता हे रहस्यमय पत्र.
शोध पूर्ण झाला होता का? की हा फक्त एका नव्या प्रवासाचा आरंभ होता?
तिला माहित नव्हतं.
पण कुठेतरी तिच्या मनाच्या गाभ्यात एक गोष्ट स्पष्ट होत होती—
ही गोष्ट इथेच संपणारी नव्हती... हे तर केवळ एका नव्या प्रवासाची सुरुवात होती.
लेखिका -जान्हवी साळवे.
लेखिका -जान्हवी साळवे.
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा