सोनेरी बादल भाग 1

अर्ध्या तासात तो घरी पोचला.घरी गेला, तेव्हा सगळे घरीच होते. सगळेच घाबरलेले आणि चिंतीत दिसत होते. आई रडत होती. वहिनीला चक्कर आली होती. बाबा त्या दोघींना सावरायचा प्रयत्न करत होते. दादा हातात एक बॅग घेऊन आला. हर्षित काही विचारणार तेवढ्यात दादा त्याला म्हणाला, “लवकर चल आपल्याला कानपूरला जायचंय. सोनूला ऍडमिट केलंय हॉस्पिटलमध्ये. हर्षितला धक्काच बसला. त्याने अधिक विचारायचा प्रयत्न केला, पण दादाने त्याला थांबवलं. तेवढ्यात दादाचा एक मित्र विमानाची तिकिटं घेऊन आला. “मी आणि हर्षित पुढे होतो. तिथला अंदाज घेतो आणि तुला फोन करतो. मग गरज असेल तर तू आई बाबा आणि हिला तिकडं पाठवायची व्यवस्था कर. आणि प्लिज दोन दिवस इथेच राहू शकशील का?” दादाने त्याच्या मित्राला विचारलं. “ हो मी राहतो इथे. तू इथली चिंता करू नकोस. तूम्ही लवकर निघा, आणि आम्हाला कळवत रहा.” घरच्यांचा निरोप घेऊन दोघेही निघाले.