हरिणी भाग 3 (अंतिम)

त्या प्रसंगावरून माझ्या लक्षात आलं की माझं पिलू आता तयार होतं. आता मला तो कठीण निर्णय घेणे गरजेचे होते. माझ्या पिलाच्या भविष्यासाठी मी त्याला हळूहळू माझ्यापासून दूर केलं. खूप त्रास झाला, मलाही आणि त्यालाही. पण त्याच्या वाढीसाठी हे गरजेचं होतं. काहीच दिवसात ते वेगळं झालं. त्याने आमचा कळप सोडला. मला माहित होतं, ही आमची शेवटची भेट होती. आता मी त्याला परत कधीच बघणार नव्हतें. आज मला समजत होतं, की माझ्या आईला कसं वाटलं असेल. काय यातना झाल्या असतील इतके दिवस जीव तोडून वाढवलेलं बाळ असं स्वतःहूनच स्वतःपासून लांब करताना. माझ्या आयुष्यातलं एक वर्तुळ आज पूर्ण झालं होतं,असच होत राहणार होतं. हाच निसर्गनियम होता. अनंत काळापासून चालत आलेला, आणि अनंत काळापर्यंत चालत रहाणारा.