तिचा संपलेला प्रवास भाग-२

" तिचं लग्न ज्या कुटुंबामध्ये ठरवलं होतं त्या कुटुंबात त्या मुलाचा मोठा काका तरुण असतानाच गळफास घेऊन त्या घरात मरण पावला होता. आणि त्यावेळेस तो विना लग्नाचा होता. ही गोष्ट त्यांनी आमच्यापासून लपवली होती. आणि जेव्हा माझ्या मुलीचं लग्न ठरलं, उटणं, हळद लावली गेली... त्यावेळेस त्या नवरदेवाची उष्टी हळद जेव्हा तिच्या अंगावर लावली त्यावेळेस ती थोडी विक्षिप्त वागू लागली. घरातील काही रिती रिवाज नियम पाळून सुद्धा ती ओल्या हळदीच्या अंगाने अंगणामध्ये फुलं आणायला गेली होती. आमची मान्यता अशी आहे की ओल्या हळदीच्या अंगाने नवरीने उंबरठ्याच्या बाहेर सुद्धा पाय ठेवू नये. पण हिला देवपूजा करायचे असल्याने मात्र फुलं आणायला ती गेली होती. आणि खरं सांगतो तुम्हाला की तिथेच घात झाला हो. दुसऱ्या दिवशी तिला चांगलं सजवून मांडवात नेलं.... शालू नेसून बोहल्यावर उभं केलं, पण जसा अंतरपाट सरला तेव्हा समोर नवरदेव नसून जणू काही कुठल्या प्रेताला पाहते आहे अशा प्रकारे किंचाळली ती. शुभकार्यात अचानक हे असं विघ्न आल्याने आमचे हात पाय गळून गेले होते. नाना प्रकारच्या लोकांनी नाना तरी मी उपाय सांगितले तिची नजर काढली, तिच्या हातात काळे धागे बांधले, तिला खायला दिलं, डॉक्टर बोलावले... पण काही म्हणून परिणाम झाला नाही. नवऱ्याच्या घरी गेली एक रात्र सुद्धा ती तिथे राहू शकली नाही. त्याच रात्री दोन वाजता जोरात किंचाळत हॉलमध्ये ओरडू लागली. " मला माझ्या घरी जायचंय, नाही मला इथे नाही राहायचं. " तिचं बोलणं मनावर घेऊन सासरकडच्या माणसांनी रात्री ताबडतोब तिला माहेरी आणून सोडलं. आज पर्यंत तीन वर्ष झाले की अजूनही इथेच आहे. "