तीच अस्तित्व

          तस पटकन त्यांनी तो अवॉर्ड त्याच्या हातात सुपूर्त करून ; त्याच कौतुक करत, त्याला अभिनंदन करत त्या तिथून बाहेर पडल्या . त्यांचं डोकं एकदम बधिर झालं होत आज किती तरी वर्ष नंतर त्यांना तो चेहरा पाहायला मिळाला होता . त्या डोकं शांत करण्याचा प्रयत्न करत होत्या . पण भूतकाळ काही केल्या त्यांची पाठ सोडत नव्हता . . कितीही विसरण्याचा  प्रयत्न केला तरी त्यांना तो विसरला जात नव्हता . असा एकही दिवस गेला नाही कि त्यांना त्यांची आठवण आली नाही . रोज रात्री झोपल्यावर त्या देवा सोबत त्याला हि आठवत असायच्या . हा..... एक गोष्ट झाली होती......तो चेहरा वयोमानानुसार थोडा धुरकट झाला होता...... पण आज त्यांना तो चेहरा स्पष्ट दिसत होता .