जग दोघांचं (भाग २)

“हो! असेल. गुणाची पोर आहे. तिच्या चेहऱ्यावरून दिसतंच ते. आताही बघा ना सगळीकडे जातीने लक्ष देतेय. किती छान ना! प्रकाश भाऊजींच्या घरी आता काही महिन्यांपूर्वी सून आली. काही वर्षांत नातवंड येतील. घराचं कसं गोकुळ होईल… नाहीतर आपलं नशीब. आपला वनवास काही आपण मेल्याशिवाय सुटायचा नाही. ” सुमनताईंचा चेहरा हिरमुसला. त्यांच्या डोळ्यात पाणी आलं. त्या तिथून उठून बाजूला गेल्या. भास्कररावही लगेचच त्यांच्या मागं गेले.