भाग तीन जाणीव नात्याची

थोड्याच वेळात प्राची घरी आली मावशी म्हणून पाया पडली व वहिनीला हातातले पॅकेट देत म्हणाले वहिनी तुझ्या आवडीचे पाणीपुरी येता ना घेऊन आले.
माझ्याकडे पाहत म्हणाली वहिनीला डोहाळे लागले तिखट आंबट खूप आवडत म्हणून घेऊन आले.

नयना म्हणाली चहा घेणार? नको बस तू मी करते पण आधी खाऊन घे म्हणत तीन प्लेट मध्ये पाणीपुरी घेऊन आली,
मनसोक्त खा वहिनी , खाऊन होताच मस्त काॅफी ही आणली.
माझ्या हातावर मिठाई ठेवत नयना म्हणाली एक अजुन आनंदाची बातमी आहे मावशी.
प्राची चे पीएच.डी पूर्ण झाले,थिसीस सबमिट केले लवकरच आपल्या प्राची ला डॉ . ची पदवी मिळणार.
.
दोघींमध्ये हा झालेला बदल पाहून मला खूप आनंद झाला.
एक काळ होता जेव्हा दोघींमध्ये आडवा विस्तव होता त्या इतक्या समंजसपणे नी प्रेमाने वागत होत्या.
माझ्या डोळ्यासमोर शोभा उभी राहिली शोभा असताना किती भांडत असत आणि आता जणू शोभाच्या जाण्याने दोघींना नात्याची जाणीव झाली.
आईचे छत्र हरवलेल्या प्राचीला नयनाने जाणिवपूर्वक आईच्या मायेने वागवायला सुरुवात केली .तिच्या भावनांचा आदर करून प्राची ही तिची काळजी घेत होती.
दोघीजणी आता भुलाबाईंच्या गाण्यातील नणंद भावजय या ईमेज मधून बाहेर निघून प्रेमळ बहिणींसारख्या राहत होत्या.
शोभाच्याफोटोकडे पाहताना सुलभाला वाटले आपला शांतपणा लेकीला आणि समजूतदारपणा सुनेला देऊनच शोभा गेली