बाबांना गेलेले बघून पूर्वा कळकळीने " बाबा.." आवाज देते. पण तिचे बाबा तिचं ऐकायला होते कुठे ? ते कधीच खोलीत निघून गेलेले.
पूर्वा रडतच तिथेच खाली बसते. तिला रडताना बघून तिची आई आणि मोठा भाऊ तिच्याजवळ येतात.
पूर्वाची आई " तुला माहिती आहे ना. बाबांना अस केलेलं आवडत नाही. तरीही तू त्यांना न विचारता , त्यांच्या परवानगीशिवाय अस केलं. त्यांना एकदा तरी विचारायच होत तू. "
पूर्वाचा मोठा भाऊ " हो पूर्वा. आई बरोबर बोलत आहे. तू एकदा बाबांना विचारायच होतं. "
दोघांच ऐकून तिच्या चेहऱ्यावर राग निर्माण होत होता. तिला फक्त आपल स्वप्न तुटताना दिसत होत. कसही करून तिला त्या स्पर्धेत भाग घ्यायचा होता. त्यासाठी ती काहीही करायला तयार होती. अगदी बाबांशी पण भांडून ती तिच स्वप्न पूर्ण करणार होती.
ती रागात आपल्या आई आणि मोठ्या भावाला " तुम्ही दोघं मला काही बोलू नका. आजकाल हेच चालू आहे. जरा बाहेर निघालात तर समजेल की ९९% लोक ऑनलाइनच सगळ करतात. मग त्यांच कुठे काही बिघडत ? ते तर सुखाने सगळ करत आहेत. मग आपण केल तर कसली अडचण आली. मी काहीही करेन. त्या स्पर्धेत भाग घेऊनच राहणार. मला काहीही करावं लागलं तरी चालेल. माझ्यासोबत कोणी नसले तरी मी एकटी स्वप्न पूर्ण करेन. तुम्ही तुमचं मार्गदर्शन तुमच्याजवळच ठेवा. " एवढ बोलून ती तिथून रडतच आपल्या खोलीत जाते.
पूर्वाच अस उद्धट बोलणं, वागणं बघुन तिच्या मोठ्या भावाला खूप राग. तो तिला काही ऐकवायला तिच्या मागे जाणार तर त्याला आई अडवते आणि नकारार्थी मान हलवत " ती आता रागात आहे. नंतर राग शांत झाल्यावर समजेल तिला. आता तिच्याशी काही न बोललेल बर. "
पूर्वाच्या मोठ्या भावाला आईने बोललेल पटत. आणि त्याचा राग थोडा शांत होतो.
पूर्वाचा राग शांत होईल आणि शांत झाल्यावर तिला सगळ काही समजेल मनात असा विचार करून दोघं आपापल्या खोलीत झोपायला निघून जातात. पण पूर्वाचा राग बघून वाटत नव्हत की ती काही समजून घेईल. स्वप्न पूर्ण करण्याच्या मागे तिच मन वेड झालेलं. तिच्या डोळ्यासमोर फक्त मोठं यश दिसत होत.
सकाळी...
पूर्वाचे घर...
सगळे नाष्टा करण्यासाठी जमा होतात. पण पूर्वा कुठे दिसत नव्हती. तिच्या बाबांचा राग अजूनही होता म्हणून ते तिच्याबद्दल काही बोलत नाही.
बाबा काही बोलत नाही बघून तिचा मोठा भाऊ आईला " आई.. पूर्वा कुठे आहे ? नाष्ट्याला आली नाही ? "
आई " अरे मी तिला उठवायला गेलेली पण तिने खोलीचा दरवाजा नाही उघडला. नंतर उठेल म्हणून मी तिथून निघून आले. आतापर्यंत तिने उठायला हवं होत. थांब मी बघून येते तिला."
आई उठून तिच्या खोलीकडे जाणार तर तिचा मोठा भाऊ आईला अडवत " आई.. तू बस. मी जाऊन बघतो तिला."
तो तिच्या खोलीत येऊन बघतो तर ती तिथे नसते. त्याला तिच्या पलंगाच्या बाजूच्या बाकडावर एक कागद फडफडताना दिसतो. तो कागद उचलून वाचतो तर त्याच्या कपाळावर आठ्या पडतात सोबत त्याला तिचा खूप राग येतो.
क्रमशः
©भाग्यश्री परब
©भाग्यश्री परब
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा