तो चिठ्ठी उघडून वाचतो तर त्याच्या कपाळावर आठ्या पडतात सोबत त्याला तिचा खूप राग येतो.
तो रागातच बाहेर येत आई आणि बाबांना ती चिठ्ठी दाखवत " हे बघा तिने काय केलं आहे. "
आई त्याच्या हातात चिठ्ठी बघून घाबरत " क.. क.. काय लिहिल आहे यात ? "
तो दोघांना चिठ्ठी वाचून दाखवतो
" माझे प्रिय कुटूंब,
आई , बाबा आणि दादा मी तुमच्याजवळ कधी काहीच नाही मागितलं. आतापर्यंत मी तुम्हाला समजून घेऊन चालत आले आहे. काल मी एक इच्छा सांगितली ती पण तुम्ही पुर्ण नाही करू शकत. काल रागाच्या भरात मी तुम्हाला खूप काही बोलून गेले त्यासाठी मी तुमची माफी मागते.
" माझे प्रिय कुटूंब,
आई , बाबा आणि दादा मी तुमच्याजवळ कधी काहीच नाही मागितलं. आतापर्यंत मी तुम्हाला समजून घेऊन चालत आले आहे. काल मी एक इच्छा सांगितली ती पण तुम्ही पुर्ण नाही करू शकत. काल रागाच्या भरात मी तुम्हाला खूप काही बोलून गेले त्यासाठी मी तुमची माफी मागते.
तुम्ही माझ्यासाठी काही करू शकत नाही. पण मी माझं स्वप्न पूर्ण करूनच राहणार. यासाठी माफी असावी बाबा. आजही मी तुमच्या परवानगीशिवाय मोबाईल घेतला.
तुमचीच लाडकी
पूर्वा "
तुमचीच लाडकी
पूर्वा "
सगळ ऐकून तिच्या बाबांना खूपच राग आला. ते रागात मोठ्याने " ही एक नंबरची वेडी मुलगी आहे. हिला समजत नाही कोणत्या गोष्टी बरोबर आणि कोणत्या गोष्टी चुकीच्या आहेत. येऊदे तिला बघतोच आता."
आई " अहो.."
तिचे बाबा आईला हात दाखवत " कोणीही नाही थांबवणार मला. कोणी मध्ये आल तर गाठ माझ्याशी आहे. "
तिघही काही न खाता पिता पूर्वाची वाट बघत बसलेले.
संध्याकाळी...
तिघही वाट बघत असताना दरवाज्याची बेल वाजली. बेल वाजली तस आईने पटकन दरवाजा उघडला आणि समोर बघितलं तर त्यांना आश्चर्याचा धक्का बसला. त्या धक्क्यातच मोठ्याने " पूर्वा.. हे काय करून घेतलं तू ? "
त्यांच्या आवाजाने तिचे बाबा आणि भाऊ पटकन दरवाज्यासमोर येतात. पूर्वाचा चेहरा बघून दोघांचा राग क्षणात मावळतो.
पूर्वाचे डोळे रडून लालभडक झालेले, गालावर अश्रू सुकून गेलेले, केस पूर्णपणे विस्कटलेले. तिचा चेहऱ्यावर शून्य भाव दिसत होते. तिची ही अवस्था बघून तिघंही खूप काळजीत पडले.
तिचे बाबा पुढे येऊन तिला हळूच आतमध्ये घेतात आणि सोफ्यावर बसवून समोर ग्लासात असलेलं पाणी तिला पाजतात. ती यंत्रवत एक दोन घोट पाणी पिते.
पाणी पिऊन झाल्यावर तिचे बाबा तिचा एक हात हातात घेत " बाळा.. काय झालं? तुझी अशी अवस्था कशी झाली ? सांगशील का ? "
पण ती त्यांच्या प्रश्नाला काहीच उत्तर देत नाही. म्हणून तिचा मोठा भाऊ " हे छोटी.. तू काही सांगणार नाही तर आम्हाला कस समजेल की काय झालं ते ? सांग ना काय झालं ? "
तरीही ती मुखातून चकार शब्द नाही काढत. तिघांना तिची काळजी वाटत होती. ती त्यांच्या बोलण्याला हो पण देत नव्हती. आता तिघांना समजत नव्हत काय करावं? कुठून समजेल की पूर्वा काय झाल आहे ?
तेवढ्यात त्यांच्या कानी दोन जणांचे आवाज येतात.
" आम्ही सांगतो की पूर्वाची अशी अवस्था कशी झाली? "
" आम्ही सांगतो की पूर्वाची अशी अवस्था कशी झाली? "
क्रमशः
© भाग्यश्री परब
© भाग्यश्री परब
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा